Mizerna Cicha - Anna Maria Jopek

Mizerna, cicha, stajenka licha,

Pełna niebieskiej chwały.

Oto leżący, na sianku śpiący

O promieniach Jezus mały.

Nad nim anieli w locie stanęli

I pochyleni klęczą

Z włosy złotymi, z skrzydłami białymi,

Pod malowaną tęczą.

Wielkie zdziwienie: wszelkie stworzenie

Cały świat orzeźiony;

Mądrość Mądrości, Światłość Światłości,

Bóg — człowiek tu wcielony!

I oto mnodzy, ludzie ubodzy

Radzi oglądać Pana,

Pełni natchnienia, pełni zdziwienia

Upadli na kolana.

Oto Maryja, czysta lilija,

Przy niej staruszek drżący

Stoją przed nami, przed pastuszkami

Tacy uśmiechający.

Povero, tranquillo, povero stabile,

Pieno di gloria celeste.

Ecco sdraiato, dormendo nel fieno

Il piccolo Gesù sui raggi.

Sopra di lui gli angeli si fermarono in volo

E, piegati, si inginocchiano

Con capelli d'oro, con ali bianche,

Sotto un arcobaleno dipinto.

Grande sorpresa: ogni creatura

Tutto il mondo rinfrescato;

Saggezza di Saggezza, Luce di Luce,

Dio - uomo incarnato qui!

Qui ci sono tanti poveri

Consiglia di guardare il Signore,

Pieno di ispirazione, pieno di stupore

Caddero in ginocchio.

Ecco Maria, giglio puro,

Accanto a lei, il vecchio tremante

Stanno davanti a noi, davanti ai pastorelli

Così sorridente.