Syreny - Artur Rojek

Patrzę jak miesza się

To czego nie ma i to co jest

A potem kiedy mówię wprost

Milczysz i odwracasz wzrok

Tysiąc wypitych razem kaw

Głupi myślałem, że cię znam

W rzucaniu kamieniami słów

Znowu przegrywam trzy do dwóch

Chociaż jak syreny

Budzą mnie o tobie sny

Jedno wiem na pewno

Nie chciałbym bez Ciebie

Niedogaszony pożar się tli

Patrzę i unoszę brwi

Za karę cisza, karą krzyk

Chciałem raz wygrać - pozwól mi

Każesz cofnąć się o metr

I nie wiem jak powiedzieć «nie»

Więc gryzę wargę, burzę krew

Trzaskasz drzwiami a ja klnę

Chociaż jak syreny

Budzą mnie o tobie sny

Jedno wiem na pewno

Nie chciałbym bez Ciebie

Lo guardo mescolarsi

Cosa non c'è e cosa c'è

E poi quando dico schietto

Rimani in silenzio e distogli lo sguardo

Mille caffè bevuti insieme

Stupido pensiero che ti conoscessi

Nel lanciare pietre a parole

Sto perdendo tre e due di nuovo

Almeno come le sirene

I sogni di te mi svegliano

So una cosa per certo

Non mi piacerebbe senza di te

Il fuoco inestinguibile sta covando

Guardo e alzo le sopracciglia

Il silenzio come punizione, un urlo come punizione

Volevo vincere una volta, lasciami

Mi dici di tornare indietro di un metro

E non so come dire di no

Quindi mi mordo il labbro, mi precipito il sangue

Sbatti la porta e te lo giuro

Almeno come le sirene

I sogni di te mi svegliano

So una cosa per certo

Non mi piacerebbe senza di te