Porselein - Bløf

Ik weet honderden dingen

Voor je te zingen vannacht

Dus ik spring in de afgrond

Jouw mond die mijn landing verzacht

Maar honderden woorden van toch weer verloren

Op weg van mijn hart naar mijn mond

Ik blijf het proberen, nog honderden keren desnoods

Tot ooit mijn stem verstomd

En breekbaar als oud porselein in een kast

Zo voel ik me op dit moment

Breekbaar, maar altijd weer door je verrast

Hoe mooi je bent en blijft

Had ik meer dan twee handen

Dan hield ik je steviger vast

(Hou me maar vast)

Maar ook honderden handen

Konden zelfs niet op de tast

Opvangen wat al valt

En breekbaar als oud porselein in een kast

Zo voel ik me op dit moment

Zo breekbaar en altijd weer door je verrast

Hoe mooi je bent en blijft

Breekbaar als oud porselein uitgestald

Maar ooit gaat het toch stuk

Breekbaar en als het uiteindelijk valt

Brengt het ons geen geluk

Conosco centinaia di cose

Per te che canti stasera

Quindi salto nell'abisso

La tua bocca addolcisce il mio atterraggio

Ma centinaia di parole ancora perse

In viaggio dal mio cuore alla mia bocca

Continuo a provare, altre centinaia di volte se necessario

Finché la mia voce non sarà zittita

E infrangibile come la vecchia porcellana in una credenza

Questo è come mi sento in questo momento

Fragile, ma sempre sorpreso da te

Quanto sei bella e rimani

Avevo più di due mani

Poi ti ho stretto più forte

(Reggimi )

Ma anche centinaia di mani

Non riuscivo nemmeno a toccare il tocco

Catturare ciò che già cade

E infrangibile come la vecchia porcellana in una credenza

Questo è come mi sento in questo momento

Così distruttibile e sempre sorpreso da te

Quanto sei bella e rimani

Fragili come antiche porcellane in esposizione

Ma un giorno si romperà

Fragile e se alla fine cade

Non ci porta fortuna