Watermakers - Bløf

Mijn schuimende koers

Ligt nu achter het roer

Ik verlang niet zozeer meer naar later

We maakten veel water

Door kieren en gaten

Ik hoosde veel meer dan ik voer

Ik zocht een veilige haven

Verlaten en goed uit de wind

Maar wie zoekt en niet vindt

Vraagt om weemoed en dorst

En beiden zijn even verslavend

We zijn watermakers

En blijven we drijven

Als we nu onze lijven

Bij elkaar laten rusten?

Of zullen we zinken

Roemloos verdrinken

In tranen waarmee

We het vuur toch niet blusten?

We zijn watermakers, mijn lief

Watermakers

Neem het oude kompas

Kijk hoe helder het glas

Nog geen scheur, nog geen kras van mijn wroeging

Ik ben mezelf wel genoeg

Zoveel spijt voor de boeg

Toch voel ik me beter dan vroeger

Ik zoek een eiland in tranen

Mijn voeten op jouw diepe grond

Was het zout uit mijn wond

Bij een zuivere bron

Dus open voor mij alle kranen

We zijn watermakers

En blijven we drijven

Als we nu onze lijven

Bij elkaar laten rusten?

Of zullen we zinken

Roemloos verdrinken

In tranen waarmee

We het vuur toch niet blusten?

We zijn watermakers, mijn lief

Watermakers

Il mio corso schiumoso

È ora dietro il timone

Non desidero più tanto dopo

Abbiamo prodotto molta acqua

Attraverso crepe e buchi

Ho recitato molto di più di quello che ho nutrito

Ho cercato un rifugio sicuro

Abbandonato e ben al riparo dal vento

Ma chi cerca e non trova

Chiede malinconia e sete

Ed entrambi creano ugualmente dipendenza

Siamo dissalatori

E noi restiamo a galla

Se ora siamo i nostri corpi

Far riposare insieme?

Oppure affondiamo

annegando nella gloria

In lacrime con cui

Non spegniamo il fuoco, vero?

Siamo dissalatori, amore mio

produttori di acqua

Prendi la vecchia bussola

Guarda come è limpido il vetro

Non ancora una lacrima, non ancora un graffio del mio rimorso

Sono abbastanza me stesso

Tanto rimpianto per l'arco

Eppure mi sento meglio di prima

Sto cercando un'isola in lacrime

I miei piedi sulla tua terra profonda

Lava via il sale dalla mia ferita

Ad una fonte pura

Quindi apri tutti i rubinetti per me

Siamo dissalatori

E noi restiamo a galla

Se ora siamo i nostri corpi

Far riposare insieme?

Oppure affondiamo

annegando nella gloria

In lacrime con cui

Non spegniamo il fuoco, vero?

Siamo dissalatori, amore mio

produttori di acqua