Wennen Aan September - Bløf

Ze koopt haar bloemen zelf

Ze hoopt dat dan de lente aan komt waaien

Maar diep vanbinnen weet ze wel, dat ze verwelken in een handomdraai

Dat het water troebel wordt, dat ze hun hoofden laten hangen

The colour of anything, is buried underneath the the smell of sunlight

And the moon that lies beneath

Hides the bitter truth

That drowning in a bed of blooms, is better than the lies

That slide from singers and the songs that slip their teeth

Bij het vallen van de avond

Verlangt hij naar een spoor

Van een belofte in haar woorden

Dat weet hij wel

En de dagen blijven rennen

De kalender is een spel

Het is wennen aan September

Al zo snel

Ze kijken naar elkaar, en ze vrijen met hun ogen wijder open dan ze ooit hebben

gedaan

Voor haar voelt het als hoop

Maar ze ziet dat het voor hem

Meer een kwestie is van noodzaak door de stilte in haar stem

All the summer’s falling down

And the sun is on the ground

Falling upon a pile of photographs

And the days flame out

In the dark among the ashes

On this calender-go-round

I got older in September

And there’s no way out

De bomen worden kaler

(Autumn's falling down, around)

Zijn dromen bladeren vooruit

(The leaves are blowing eastward into town)

Als naar het eind van een verhaal

Haar warmte tevergeefs

(All your life you had the things you lose)

Zijn armen leger dan hij nu kan hebben

(The things you keep, the things you wish you’d never left behind)

Ooit had hij het allemaal

Bij het vallen van de avond

And the summer’s falling down

Sleept haar hart zich voort

And her heart is on the ground

Ze wil terug maar gaat toch door

A breath of wind among the photographs

Dat weet ze wel

And the days fade out

Heeft ze hem ooit leren kennen?

In the dark among the endings

Waren ze wel bij elkaar?

On this calender-go-round

Het is wennen aan september

Heading west into September

And the lights go down…

And the lights go down…

Veel te vroeg dit jaar

Ze koopt haar bloemen zelf

Ze hoopt dat dan de lente aan komt waaien

Maar diep vanbinnen weet ze wel, dat ze verwelken in een handomdraai

Dat het water troebel wordt, dat ze hun hoofden laten hangen

Il colore di qualsiasi cosa è sepolto sotto l'odore della luce del sole

E la luna che giace sotto

Nasconde l'amara verità

Che annegare in un letto di fiori è meglio delle bugie

Quella diapositiva dei cantanti e le canzoni che scivolano via i denti

Bij het vallen van de avond

Verlangt hij naar een spoor

Van een belofte in haar woorden

Dat weet hij wel

En de dagen blijven rennen

De kalender è un incantesimo

Het è wennen aan settembre

Al zo snel

Ze kijken naar elkaar, en ze vrijen met hun ogen wijder open dan ze ooit hebben

ghedaan

Voor haar voelt het als hoop

Maar ze ziet dat het voor hem

Meer een kwestie is van noodzaak door de stilte in haar stem

Tutta l'estate sta cadendo

E il sole è a terra

Cadendo su una pila di fotografie

E i giorni si spengono

Al buio tra le ceneri

Su questo calendario in continuazione

Sono invecchiato a settembre

E non c'è via d'uscita

De bomen worden kaler

(L'autunno sta cadendo, intorno)

Zijn dromen bladeren vooruit

(Le foglie soffiano verso est in città)

Als naar het eind van een verhaal

Haar warmte tevergeefs

(Per tutta la vita hai avuto le cose che perdi)

Zijn armen leger dan hij nu kan hebben

(Le cose che tieni, le cose che vorresti non aver mai lasciato)

Ooit aveva hij het allemaal

Bij het vallen van de avond

E l'estate sta cadendo

Sleept haar hart zich voort

E il suo cuore è a terra

Ze wil terug maar gaat toch door

Un soffio di vento tra le fotografie

Dat weet ze wel

E i giorni svaniscono

Heeft ze hem ooit leren kennen?

Al buio tra i finali

Waren ze wel bij elkaar?

Su questo calendario in continuazione

Het is wennen aan settembre

Verso ovest fino a settembre

E le luci si spengono...

E le luci si spengono...

Veel te vroeg dit jaar