Zaduszki - Coma

Za oddech głęboki

Co nozdrza przymroził

Dziękuję

Do głowy mi wskoczył

Niedziela po świętach

Cmentarze w płomieniach

I cisza nad miastem

I letarg

Przepici sąsiedzi

Zalegli w sypialniach

Od rana znów praca

I dobrze się składa

Bo mogę przechadzać się sam

Od rana znów praca

I dobrze się składa

Bo mogę przechadzać się sam

Przeszedłem park i nic

Cisza.

Chłód, wiatr i cisza, cisza

Szedłem w ulicach

Łódź pofabryczna

Ta stacja, ten dworzec zburzony

I nic, nadal cisza, cisza

Ale nie, że nikogo tylko

Jakaś złowroga zapowiedź

Taka wręcz od środka cisza

Od serca

Rzewnie zrobiło się

Pięknie i groźnie, więc wiem

Wiem, że coś jest

Na rzeczy

Coś wisi w powietrzu

Coś się nie mieści

Nie mieści się w ludzkim pojęciu

Coś drży, coś się zbliża

Coś znaczy ta cisza

Niczego nie czuję

Niczego nie słychać

A teraz już wiem to

A wtedy to nie

Per un respiro profondo

Ciò che le narici si sono congelate

Grazie

Mi è saltato in testa

Domenica dopo Natale

Cimiteri in fiamme

E il silenzio sulla città

E letargia

Vicini esausti

Erano in ritardo nelle camere da letto

Lavora di nuovo al mattino

E va bene

Perché posso fare una passeggiata da solo

Lavora di nuovo al mattino

E va bene

Perché posso fare una passeggiata da solo

Ho camminato nel parco e niente

Silenzio.

Fresco, vento e silenzio, silenzio

Stavo camminando per le strade

Barca post-industriale

Questa stazione, questa stazione è stata demolita

E niente, ancora silenzio, silenzio

Ma non solo per chiunque

Qualche annuncio inquietante

Tale silenzio dall'interno

Dal cuore

Probabilmente ha ottenuto

Bello e spaventoso, quindi lo so

So che c'è qualcosa

Sulla roba

Qualcosa è nell'aria

Qualcosa è sbagliato

È al di là della comprensione umana

Qualcosa trema, qualcosa si avvicina

Questo silenzio significa qualcosa

non sento niente

Non sentire niente

E ora lo so

E poi non è così