Gonię Zachód Słońca - Dogas, GPD

Życie wywiera na nas zbyt dużą presję

Zbyt wielu ziomów pije dzisiaj, ma depresję

Zamykam sesję, idę na przód

Wróciłem z Ameryki, Afryki — łapię nastrój

Płynę na statku w przestrzeni dźwięku

Czuję niepokój na tej pustyni zamętu

Kapelusz lęku, różowe okulary

Ta niepewność pcha mnie na przód, chcę widzieć same zmiany

Mgła w oddali, ciemność za plecami

Nie widzę drogi, zostawiam ślady krokami

Oceanami żeglowałem po rozdrożach

Karmiony marzeniami, zapatrzony w polarnych zorzach

Mam zapałkę w ręku, oby wznieciła pożar

Za zimny świat, ledwo trzymam się na nogach

Odnajdę księgę prawd, jeśli tylko zdołam

Siła gwiazd, słoneczny wiatr, niczego mi nie szkoda

Gonię zachód słońca, dążę do zmian

Biorę co mi los da, mam własny plan

Dawne żale zakopałem, nie będę sam

Odnajdę nas w konstelacji gwiazd

Spacer emocji pod wodospadem zmysłów

Nie mogę się uwolnić od życiowych aforyzmów

Mam życie jak z filmu, powiedział mi znajomy

Dla nich pewnie komedia, dla mnie dramat pierwszej wody;

«Nic śmiesznego»

Choć wszyscy boki zrywać

Widziałem jak umiera pasja, schowałem ją wśród sylab

Jak w czasie wojny Żyda pod podłogą, marzenia trzymam

I czekam tylko na to, żeby deski wyrwać

Mea culpa, moja wina, gdy dawne czasy wspominam

Te głupoty za szczyla, nikt nie wiedział, ile warta jest chwila

Za dużo inni pamiętają, za dużo ja zapominam

Za krótko bliscy zostają, kiedy pragniemy ich trzymać

A to, że sny się spełniają znamy z koszmaru życia

Dragi mi nie pomagają, potrzebna mi jest cisza

Lecz kiedy myśli mi krzyczą w głowie jak mandragora

Nieważne co mi powiesz, idę w kierunku słońca

Gonię zachód słońca, dążę do zmian

Biorę co mi los da, mam własny plan

Dawne żale zakopałem, nie będę sam

Odnajdę nas w konstelacji gwiazd

La vita ci mette troppa pressione

Troppi amici bevono oggi, sono depressi

Chiudo la sessione, vado avanti

Sono tornato dall'America, dall'Africa, sono dell'umore giusto

Sto navigando su una nave nello spazio del suono

Mi sento a disagio in questo deserto di confusione

Cappello da paura, occhiali color rosa

Questa incertezza mi spinge in avanti, voglio vedere solo cambiamenti

Nebbia in lontananza, buio dietro

Non vedo la strada, lascio impronte

Ho navigato gli oceani all'incrocio

Nutrito di sogni, fissando l'aurora boreale

Ho un fiammifero in mano, possa accendere un fuoco

Per un mondo freddo, riesco a malapena a stare in piedi

Troverò il libro delle verità, se posso

Il potere delle stelle, il vento solare, non mi dispiace niente

Sto inseguendo il tramonto, sto lottando per i cambiamenti

Prendo ciò che il destino mi dà, ho il mio piano

Ho seppellito vecchi rimpianti, non sarò solo

Ci troverò nella costellazione delle stelle

Una passeggiata di emozioni sotto la cascata dei sensi

Non riesco a liberarmi dagli aforismi della vita

Ho una vita come un film, mi ha detto un amico

Una commedia per loro, un dramma per me;

«Niente di divertente»

Anche se tutti rompono i lati

Ho visto morire la passione, l'ho nascosta tra le sillabe

Come durante la guerra di un ebreo sotto il pavimento, tengo i miei sogni

E sto solo aspettando che le assi vengano estratte

Mea culpa, colpa mia quando ricordo i vecchi tempi

Si incazzava queste cose stupide, nessuno sapeva quanto valesse un momento

Troppi altri ricordano, troppo io dimentico

I nostri cari rimangono troppo corti quando vogliamo trattenerli

E sappiamo che i sogni diventano realtà dall'incubo della vita

Le droghe non mi aiutano, ho bisogno di silenzio

Ma quando i miei pensieri urlano nella mia testa come una mandragora

Qualunque cosa tu mi dica, andrò verso il sole

Sto inseguendo il tramonto, sto lottando per i cambiamenti

Prendo ciò che il destino mi dà, ho il mio piano

Ho seppellito vecchi rimpianti, non sarò solo

Ci troverò nella costellazione delle stelle