Japon Balıkçısı - Ezginin Günlüğü

Denizde bir bulutun öldürdüğü

Japon balıkçısı genç bir adamdı.

Dostlarından dinledim bu türküyü

Pasifik’te sapsarı bir akşamdı.

Balık tuttuk yiyen ölür.

Elimize değen ölür.

Bu gemi bir kara tabut,

lumbarından giren ölür.

Balık tuttuk yiyen ölür,

birden değil, ağır ağır,

etleri çürür, dağılır.

Balık tuttuk yiyen ölür.

Elimize değen ölür.

Tuzla, güneşle yıkanan

bu vefalı, bu çalışkan

elimize değen ölür.

Birden değil, ağır ağır,

etleri çürür, dağılır.

Elimize değen ölür…

Badem gözlüm, beni unut.

Bu gemi bir kara tabut,

lumbarından giren ölür.

Üstümüzden geçti bulut.

Badem gözlüm beni unut.

Boynuma sarılma, gülüm,

benden sana geçer ölüm.

Badem gözlüm beni unut.

Bu gemi bir kara tabut.

Badem gözlüm beni unut.

Çürük yumurtadan çürük,

benden yapacağın çocuk.

Bu gemi bir kara tabut.

Bu deniz bir ölü deniz.

İnsanlar ey, nerdesiniz?

Nerdesiniz?

Ucciso da una nuvola nel mare

Il pescatore giapponese era un giovane.

Ho sentito questa canzone dai tuoi amici

Era una pallida serata nel Pacifico.

Abbiamo pescato, chi mangia muore.

Chi ci tocca muore.

Questa nave è una bara nera,

chi entra dal suo porto muore.

Abbiamo pescato, chi mangia muore,

non all'improvviso, lentamente,

la loro carne marcisce e cade a pezzi.

Abbiamo pescato, chi mangia muore.

Chi ci tocca muore.

Tuzla, bagnata dal sole

questo leale, questo laborioso

chi ci tocca muore.

Non all'improvviso, lentamente,

la loro carne marcisce e cade a pezzi.

Chi ci tocca muore...

Occhi a mandorla, dimenticami.

Questa nave è una bara nera,

chi entra dal suo porto muore.

La nuvola è passata su di noi.

Occhi a mandorla, dimenticami.

Non abbracciarmi il collo, sorridi,

la morte passa da me a te.

Occhi a mandorla, dimenticami.

Questa nave è una bara nera.

Occhi a mandorla, dimenticami.

Marcio da un uovo marcio,

il bambino che farai di me.

Questa nave è una bara nera.

Questo mare è un mare morto.

Ehi gente, dove siete?

Dove sei?