Boję Się O Nas - Hey

Znów ptaki, te niewielkie

przybyłe przedwcześnie

w pośpiechu wiją gniazdo w rynnie

znów łaszą się do siebie

kocięta bezdomne, znaczone

przykrym parchem, głodne

Księżyc rośnie — boję się - o nas

ciężar wiosny — boję się - o nas

triumf młodości — boję się - o nas

wrzask o brzasku — boję się …

Znów szelest ortalionu

biegacza, co rankiem

próbuje się przecisnąć przez mgłę

wybudza mnie perfidnie

wyrywa z tej nocy, nieczułych

objęć na powierzchnię

Znów wchodzisz we mnie drgawką

a serce więzione w przyciasnej

klatce żeber — martwieje

znów ostrzem twardej mowy

ćwiartuję bezmyślnie, w afekcie

twą wrażliwość - boleśnie

Księżyc rośnie — boję się - o nas

ciężar wiosny — boję się - o nas

triumf młodości — boję się - o nas

wrzask o brzasku — boję się …

Gdy sparszywieję znów

-zamknij się w sobie, zaciągnij rolety powiek

gdy sparszywieję znów

— chwyć się cieniutkiej niteczki pewności, że minie — to minie

Di nuovo gli uccelli, quelli piccoli

arrivando prematuramente

in fretta fanno un nido nella grondaia

tornano di nuovo l'uno all'altro

gattini senzatetto, segnati

una brutta crosta, affamata

La luna sta crescendo - temo - per noi

il peso della primavera - temo - per noi

il trionfo della giovinezza - temo - per noi

urlo all'alba - ho paura...

Di nuovo il fruscio del nylon

corridore ogni mattina

cercando di infilarsi nella nebbia

mi sveglia perfidamente

esce da questa notte, l'insensibile

abbracciare la superficie

Ti contrai di nuovo dentro di me

e il cuore è intrappolato in un luogo angusto

gabbia toracica - morto

ancora una volta il limite del discorso duro

Mi smembrano senza pensarci, con affetto

la tua sensibilità - dolorosamente

La luna sta crescendo - temo - per noi

il peso della primavera - temo - per noi

il trionfo della giovinezza - temo - per noi

urlo all'alba - ho paura...

Quando mi arrabbio di nuovo

-Chiudi in te stesso, tira le tapparelle sulle palpebre

quando mi arrabbio di nuovo

- prendi un filo sottile di certezza che passerà - passerà