I tak w kółko - Hey

Pod figurą ją zobaczysz

Na klęczkach, zgięta w pół

Gdy przymrozek, chłodny powiew

Z zaświatów dotrze tu

Gdy ją obleci strach

Że koty, pelargonie, sławę trafi szlag

Że oto czas, z karuzeli zejść globusa, chociaż żal

Póki co, jest jędrna, a lato w mieście trwa

Pachnie Saska Kępa, choć przecież minął maj

A Ona jak w pół śnie, sunie gdy Francuska powstrzymuje dech

Czuje się solą tej epoki, złotym samorodkiem…

Jak dawniej Ty i ja

Jak ci przed nami, których już nie ma

Jak ci co po nas tu, przyjdą i w kółko tak i w kółko…

Drzewa Skaryszewa, Wisła i Poniatowski Most

Dalej Świat, na zawsze Nowy, Mokotów, stąd na skos

Ona mija to, liże tępym okiem, sunie jak półśnie

Jakby czas, cały czasu zapas przynależał do niej…

Jak dawniej Ty i ja

Jak ci przed nami, których już nie ma

Jak ci co po nas tu, przyjdą i w kółko tak i w kółko…

La vedrai sotto la statua

In ginocchio, piegata in due

Quando il gelo, una brezza fresca

Arriverà qui dall'aldilà

Quando la paura le prende il sopravvento

Che i gatti, i gerani, la fama andranno all'inferno

Che sia ora di uscire dalla giostra, anche se è un peccato

Per ora è ferma e l'estate in città continua

Odora di Saska Kępa, anche se è passato maggio

E lei, come in un mezzo sogno, scivola mentre il francese trattiene il respiro

Mi sento come il sale di quest'epoca, una pepita d'oro...

Come eravamo io e te

Come quelli davanti a noi che non esistono più

In che modo quelli che verranno dopo di noi verranno ancora e ancora...

Gli alberi di Skaryszewo, la Vistola e il ponte Poniatowski

Più avanti, Świat, Nowy forever, Mokotów, da qui in diagonale

Lo supera, lo lecca con l'occhio ottuso, scivola addormentata

Come se il tempo, tutto il tempo la scorta appartenesse a lei...

Come eravamo io e te

Come quelli davanti a noi che non esistono più

In che modo quelli che verranno dopo di noi verranno ancora e ancora...