Rysunek na Szkle - Krzysztof Krawczyk

Jeszcze sam się uczę siebie żyję

Tak, jak umiem żyć do utraty tchu

Raz mi gorzej z tym, raz lepiej

Rzucam się w zdarzeń rwący nurt, jak w ucieczce

Jak w podróży do zamkniętych

Pukam drzwi byle serce nieść

I choć nic się nie powtórzy, jeszcze raz myślą sięgam wstecz

O, jest gdzieś niebo jak len o, o, o!

Noc za krótka na sen

O, dom, gdzie czeka znów ktoś

I gdzie miejsca jest dość dla spóźnionych gości

O, twój rysunek na szkle tylko na nim już dziś nie ma mnie

Idę dalej, żyję prędzej pragnę

Tracę to, co mam czas doradcą złym

Wieczorami piszę wiersze chociaż ty już nie czytasz ich

Biegną wiosny i jesienie, coraz bardziej dzieli nas

Morze zwykłych spraw, mam już tylko to wspomnienie

Choć i w nim mniej tych jasnych barw

O, jest gdzieś niebo jak len o, o, o

Noc za krótka na sen

O, dom, gdzie czeka znów ktoś

I gdzie miejsca jest dość dla spóźnionych gości

O, twój rysunek na szkle tylko na nim już dziś nie ma mnie

Ale kiedyś sam w pół drogi stanę, cisnę nagle w kąt

Cały ten mój świat, twarz ochłodzę kroplą wody

Jakby mi znów ubyło lat i odnajdę tamten ogień

I gościnny domu próg i przyjazną dłoń

Lecz czy tamtą, twą urodę, zwróci nam rzeki bystra toń

O, jest gdzieś niebo jak len o, o, o

Noc za krótka na sen

O, dom, gdzie czeka znów ktoś

I gdzie miejsca jest dość dla spóźnionych gości

O, twój rysunek na szkle

Tylko na nim już dziś nie ma mnie, nie ma mnie

Laj, la la la la la laj la la la la la laj la la la la la la

Laj, la la la la la laj laj la la la la laj La la la la la la

Laj, la la la la la laj la la la la la laj la la la

Sto ancora imparando me stesso, sono ancora vivo

Il modo in cui posso vivere fino a rimanere senza fiato

A volte mi sento peggio, a volte mi sento meglio

Mi butto in una corrente impetuoso, come in una fuga

Come viaggiare verso quelli chiusi

Busso alla porta solo per portare il mio cuore

E anche se non succederà più niente, ancora una volta i miei pensieri tornano indietro

Oh, c'è il paradiso da qualche parte come un lino oh oh oh!

La notte è troppo breve per dormire

Oh, casa, dove qualcuno sta aspettando di nuovo

E dove c'è spazio per gli ospiti in ritardo

Oh, il tuo disegno sul vetro ma su di esso non è più mio

Vado avanti, vivo più velocemente, voglio

Perdo quello che ho un cattivo consigliere

La sera scrivo poesie anche se non le leggi più

Le primavere e gli autunni stanno arrivando e ci stanno dividendo sempre di più

Un mare di faccende ordinarie, ho solo questo ricordo

Anche se ci sono meno di questi colori brillanti in esso

Oh, c'è il paradiso da qualche parte come un lino, oh oh oh

La notte è troppo breve per dormire

Oh, casa, dove qualcuno sta aspettando di nuovo

E dove c'è spazio per gli ospiti in ritardo

Oh, il tuo disegno sul vetro ma su di esso non è più mio

Ma un giorno mi fermerò a metà da solo, all'improvviso mi getterò in un angolo

Tutto questo mio mondo, mi raffredderò il viso con una goccia d'acqua

Come se i miei anni fossero passati di nuovo e avessi ritrovato quel fuoco

E la soglia di una casa accogliente e una mano amica

Ma se i tuoi fiumi ci restituiranno la tua bellezza per le rapide profondità

Oh, c'è il paradiso da qualche parte come un lino, oh oh oh

La notte è troppo breve per dormire

Oh, casa, dove qualcuno sta aspettando di nuovo

E dove c'è spazio per gli ospiti in ritardo

Oh, il tuo disegno sul vetro

Solo che non ci sono io oggi, non ci sono io

Laj, la la la la la la la la la la la la la la la la la la

Laj, la la la la la la la la la la la la la la la la la la la la la

Laj, la, la, la, la, la, la, la, la, la, la, la, la, la