Legenda O Smoku - Lao Che

Zawyły chamy:

— Bij gejów, mścij braci

A tak wyje cham, gdy rozum traci

Po nich ryknęli chłoptasie w brunacie

— Żyć to nie damy żadnej czarnej szmacie!

Następnie zrodzili się damscy bokserzy

Treserzy, co lepić chcą z dzieci żołnierzy

I dalej też ci, co krzywdzą zwierzęta

W końcu ci z Bogiem na ustach

A z gównem w sercach

Kroczy sól ziemi

W nogę noga

Kroczy sól ziemi

Tyle, że sól jest niezdrowa

Zstąpił więc smok, gdy nerwów brakło

By z rezonem ogonem przegnać barachło

Lecz lęgła się, lęgła się, lęgła się ćma

A i smocza cierpliwość granice ma

Tak pożarł hołotę, by wysrać pod lasem

Nie chadzaj tamtędy byś nie wdepnął czasem

Bój się smoków, bój smoków się

Człeku o kurduplim sercu i radykalnym w łbie

Niekiedy marzy smok o cichym kątku

Gdzie pośród Wysp Przyzwoitego Rozsądku

Tam ludzie ludziom chylą nieba

I tylko wysp tych nie ma…

Cham sfacciati:

- Colpisci i gay, vendicati dei tuoi fratelli

Ed è così che urli quando lui perde la testa

Dietro di loro ruggì un ragazzo in marrone

- Non daremo nessuno straccio nero per vivere!

Poi sono nate le pugili femminili

Allenatori, cosa vogliono fare dei figli dei soldati

E poi anche quelli che danneggiano gli animali

Dopotutto, quelli con Dio sulle labbra

E con la merda nei loro cuori

Il sale della terra calpesta

Sulla gamba

Il sale della terra calpesta

Solo che il sale non è salutare

Così il drago discese quando i nervi si esaurirono

Per scacciare l'ariete con risonanza

Ma si è schiusa, schiusa, falena schiusa

E la pazienza del drago ha i suoi limiti

Divorò la plebaglia in modo tale da mandarla vicino alla foresta

Non andare in quella direzione, per non intervenire a volte

Abbiate paura dei draghi, abbiate paura dei draghi

Un uomo dal cuore schietto e radicale nella testa

A volte il drago sogna un angolo tranquillo

Dove tra le isole del buon senso

Là le persone si inchinano alle persone al cielo

E solo queste isole non esistono...