Dochters - Marco Borsato

Kwart over zeven op zondagmorgen

Hoor ik een stem die heel zachtjes aan me vraagt

«Ben je al wakker, pap?

Kom je gezellig mee naar beneden?

Moet je straks werken of ben je vrij vandaag?

En ga je dan even met mij op stap?»

Oh, wat gaat de tijd toch snel

Gisteren nog zag ik haar voor het eerst, lag ze hier in m’n armen

Wat is ze mooi en wat staat de tijd haar goed

Ik knipper m’n ogen en zie hoe ze steeds weer een beetje veranderd is

Maar hoe groot ze ook mag zijn

In mijn ogen blijft ze altijd klein

Kwart over zeven op zondagmorgen

Hoor ik de voordeur heel zachtjes opengaan

En val ik gerust in slaap, ze is thuis

Ik was 'r veel liever op gaan halen

Mar ze had me gevraagd of ik er niet wilde gaan staan

Ze vindt nu inmiddels haar weg naar huis

En oh, wat gaat de tijd toch snel

Gisteren nog zag ik haar voor het eerst, lag ze hier in m’n armen

Wat is ze mooi

Wat staat de tijd haar goed

Ik knipper m’n ogen en zie hoe ze steeds weer een beetje veranderd is

Maar hoe groot ze ook mag zijn

In mijn ogen blijft ze altijd klein

En soms, wanneer ik m’n ogen sluit

Lopen we samen op 't strand

Haar handje in de mijne

En dan zet ze de tijd even stil

Is het weer even net als toen

En heeft ze mij weer nodig

Ik hou haar vast

Zoals ze was

Ik hou haar vast

Kwart over zeven op zondagmorgen

Hoort ze mijn stem die haar zachtjes wakker maakt

«Vandaag is je grote dag»

Wat is ze mooi en wat staat de tijd haar goed

Ik knipper m’n ogen en zie hoe haar hart nu voorgoed van een ander is

Maar waar ze ook mag zijn

In gedachte is ze hier bij mij

In mijn ogen blijft ze altijd klein

Le sette e un quarto di domenica mattina

Sento una voce che mi chiede a bassa voce

«Sei sveglio, papà?

Ti piacerebbe venire con me?

Devi lavorare più tardi o sei libero oggi?

E allora uscirai con me?»

Oh, come vola il tempo

Ieri l'ho vista per la prima volta, giaceva qui tra le mie braccia

Com'è bella e come il tempo le si addice

Sbatto le palpebre e vedo come è cambiata un po'

Ma non importa quanto grande possa essere

Ai miei occhi resta sempre piccola

Le sette e un quarto di domenica mattina

Sento la porta d'ingresso aprirsi molto piano

E io mi addormenterò, lei è a casa

Preferirei di gran lunga raccoglierlo

Ma lei mi aveva chiesto se non volevo stare lì

Ora trova la strada di casa

E oh, come vola il tempo

Ieri l'ho vista per la prima volta, giaceva qui tra le mie braccia

Cos'è bella

Come le si addice il tempo

Sbatto le palpebre e vedo come è cambiata un po'

Ma non importa quanto grande possa essere

Ai miei occhi resta sempre piccola

E a volte quando chiudo gli occhi

Camminiamo insieme sulla spiaggia

La sua mano nella miniera

E poi ferma il tempo per un po'

È proprio come allora?

E lei ha ancora bisogno di me

La tengo

Come lei

La tengo

Le sette e un quarto di domenica mattina

Sente la mia voce che la sveglia dolcemente

«Oggi è il tuo grande giorno»

Com'è bella e come il tempo le si addice

Sbatto le palpebre e vedo come il suo cuore ora appartiene per sempre a un'altra persona

Ma ovunque lei possa essere

Mindshe è qui con me

Ai miei occhi resta sempre piccola