Genethlia - Notis Sfakianakis

Στα μονοπάτια του καημού

Στη γέφυρα του στεναγμού

Μ' έκανε η μάνα μου

Μια φθινοπωρινή βραδιά

Ζωή την κρύα σου καρδιά

Είδαν τα μάτια μου

Με κουδουνίστρες πλαστικές

Όμορφες και χρωματιστές

Με νανουρίζανε

Και τα ματάκια τα μικρά

Είδαν του κόσμου τ' αγαθά

Και συμφωνήσανε

Ήταν το γάλα μου πικρό

Και το νεράκι μου γλυφό

Που με μεγάλωνε

Κι απέναντι στη κούνια μου

Η μοίρα η κακούργα μου

Και με καμάρωνε

Ήταν το κλάμα μου μουντό

Σαν κάτι να `θελα να πω

Μα δε με νιώσανε

Μια λυπημένη αναπνοή

Για την πουτάνα τη ζωή

Που μου χρεώσανε

(επωδός)

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα

Δε με ρωτήσανε ζωή, μα σε συνήθισα

Σαν πληγωμένο αετόπουλο στο χώμα

Ψάχνω τη δύναμη να κρατηθώ ακόμα(x2)

(Στροφή 2)

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα

Άλλα μου δείξανε και άλλα εγώ αντίκρισα

Θεέ μου κι ας ήξερα ποια μέρα θα πεθάνω

Και του θανάτου μου γενέθλια να κάνω

Πάνω σε λάσπες και καρφιά

Στ' άδικου κόσμου τη φωτιά πρωτοπερπάτησα

Ισορροπία σταθερή

Για να προλάβω τη ζωή

Όμως την πάτησα

Μονό το «α» και το «χ»

Στη σχολική μου εποχή

Πρωτοσυλλάβισα

Γι αυτό το «αχ» και το «γιατί»

Όπου βρεθώ μ' ακολουθεί

Κι ας σαραντάρισα

Έτσι περνούσε ο καιρός

Και γω στο δρόμο μου σκυφτός

Έκανα όνειρα

Έτυχε να `μαι απ' αυτούς

Που κολυμπάνε στους αφρούς

Και στα λασπόνερα

Στάζει το αίμα της ψυχής

Σαν τις σταγόνες της βροχής

Όμως ποιος νοιάζεται

Και την αόρατη πληγή

Που μέσα μου αιμορραγεί

Ποιος τη μοιράζεται

(Επωδός)

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα

Δε με ρωτήσανε ζωή, μα σε συνήθισα

Σαν πληγωμένο αετόπουλο στο χώμα

Ψάχνω τη δύναμη να κρατηθώ ακόμα(x2)

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα

Άλλα μου δείξανε κι άλλα εγώ αντίκρισα

Θεέ μου κι ας ήξερα ποια μέρα θα πεθάνω

Και του θανάτου μου γενέθλια να κάνω (x2)

Sulle vie della miseria

Sul ponte dei sospiri

Mia madre mi ha creato

Una serata autunnale

Vivi il tuo cuore freddo

Hanno visto i miei occhi

Con sonagli in plastica

Bello e colorato

Mi stavano facendo la ninna nanna

E gli occhietti

Hanno visto i beni del mondo

E furono d'accordo

Il mio latte era amaro

E il mio piccolo glifo dell'acqua

Questo mi ha cresciuto

E di fronte alla mia culla

Il destino è il mio cattivo

Ed era orgoglioso di me

Il mio pianto era confuso

Come qualcosa che volevo dire

Ma non mi hanno sentito

Un respiro triste

Per la vita da puttana

Mi hanno addebitato

(ritornello)

Così ho iniziato, così ho iniziato

Non mi hanno chiesto la vita, ma mi sono abituato a te

Come un'aquila ferita a terra

Sto cercando la forza per resistere ancora (x2)

(Turno 2)

Così ho iniziato, così ho iniziato

Alcuni me li hanno mostrati e altri li ho visti

Mio Dio, anche se avessi saputo in quale giorno sarei morto

E della mia morte compleanno da fare

Su fango e unghie

Nel mondo ingiusto, per prima cosa ho dato fuoco

Equilibrio stabile

Per catturare la vita

Ma l'ho premuto

Solo "a" e "x"

Nella mia età scolare

prima ho scritto

Per questo "ah" e il "perché"

Ovunque io sia, mi segue

Anche se avevo quarant'anni

Così è passato il tempo

E vado per la mia strada piegato

Ho fatto dei sogni

Mi è capitato di essere uno di loro

Nuoto nella schiuma

E nelle acque fangose

Il sangue dell'anima sta gocciolando

Come gocce di pioggia

Ma a chi importa

E la ferita invisibile

Che sanguina dentro di me

Chi lo condivide

(Ritornello)

Così ho iniziato, così ho iniziato

Non mi hanno chiesto la vita, ma mi sono abituato a te

Come un'aquila ferita a terra

Sto cercando la forza per resistere ancora (x2)

Così ho iniziato, così ho iniziato

Alcuni mi hanno mostrato e altri li ho visti

Mio Dio, anche se avessi saputo in quale giorno sarei morto

E il mio compleanno di morte da fare (x2)