1 na 100 - O.S.T.R.

Wciskam escape, play w kompakcie męczę

Wierszem, rejestruję to, za co ręczę

Odnajduję metr po metrze siebie, bez list pisma i praw

W ręku skunk, jaki właściwie jest rap?

Jak mam żyć tu?

Niby spokój umysłu

Panowanie nad bólem jak w jujitsu

Na szyi Chrystus, wiara w duszy wzrasta

Choć pcha nas w gruzy chamstwa larwa zbytku

Fałsz goni za fałszem przybitych turystów

Świat jak z komiksów, sen z powiek spędza

Człowiek i nędza cel;

dowieźć ten ciężar

Z nożem przy węzłach, czy z Bogiem od serca?

Pod nogami betonowa preria

Ryzyko to wzbudzana litość, gdy kat nad potylicą wisi

Nie ma tak, by coś działo się bez przyczyn

Wzrasta tylko ilość zniczy

Sekunda, koniec, wbite ostrze

Płonie krew, znika śmiech z życia nonsens

Podróż w otchłań jak na północnej ścianie Lhotse

Zbyt późno by zostać, zbyt wcześnie by mówić, że jest dobrze

Łatwo się zgubić, gdzieś między marzeniami

Otaczani szarymi problemami, osądzani pochopnie

Jeden na sto się wyrwie

Jeden na sto kogoś potnie

Jeden na sto dorośnie

Jeden na sto do czegoś dojdzie

Tak jest, nie jeden strugał mafię, awantury, połamane ręce

Biografie streszczone w paragrafach

Język na więziennych cytatach

Kolejny zatarg;

dług, gdzie jest Bóg?

Nie!

Gdzie jest kasa?

Dwa strzały znikąd jak w Manhattan

Koniec, finisz, po co płacz i skrucha?

Promień chwili, wolność złap i nie daj się oszukać

Niby każdy ma świadomość tego, jak jest na dnie

Nim upadnę, swoje odbiorę, lub zagarnę

Mam się wstydzić?

Zobacz, świat jak z nas szydzi

Nóż przy gardle skruszy, nawet najtwardszy image

Życie uczy ustalając wynik od tak od razu

Non-stop w defensywie jak Lizarazu

Sztuka wizażu po nic, jak odchodzą znajomi

A miało być tak pięknie jak Naomi

Wierzysz w to?

— miło mi, szerzysz zło?

— mnie pomiń

Tylko prawda życie zdobi, zdobyć ją

To jak otworzyć oczy czyste od utopii

Od krzywd się nie odłączy nikt

Za żadne skarby, zbrodnia poczucie winy karmi

Nie ważne, elitarny, czy zwykły

W każdym strach zmusza do modlitwy

W obliczu śmierci nie ma sprytnych, nie ma odważnych

Straszy brak uzyskania drugiej szansy…

Jedno na sto, zło tło

W loży od do dno tworzy

Jeden na sto pozostanie zamulony

Premo Esc, sono stanco di suonare compatto

In una poesia, registro ciò che posso garantire

Mi ritrovo metro dopo metro, senza lettere e leggi

Skunk alla mano, com'è in realtà il rap?

Come dovrei vivere qui?

Tipo di pace della mente

Controllo del dolore come nel jujitsu

Sul collo di Cristo cresce la fede nell'anima

Anche se ci spinge tra le macerie della maleducazione, la larva del lusso

La falsità persegue la falsità dei turisti abbattuti

Un mondo come quello dei fumetti, trascorre notti insonni

Uomo e indigente;

portare questo peso

Con un coltello ai nodi o con Dio dal cuore?

Prateria di cemento sotto i piedi

Il rischio è suscitato dalla pietà quando il boia è sospeso sulla nuca

Non esiste qualcosa come qualcosa che accade senza una causa

Aumenta solo il numero di candele

La seconda, la fine, la lama si è conficcata

Il sangue brucia, le risate scompaiono dalle sciocchezze della vita

Viaggio nell'abisso come sulla parete nord del Lhotse

Troppo tardi per restare, troppo presto per dire che va bene

È facile perdersi da qualche parte tra i sogni

Circondato da problemi grigi, giudicato con leggerezza

Uno su cento si libererà

Uno su cento taglierà qualcuno

Uno su cento crescerà

Uno su cento arriverà a qualcosa

Sì, più di uno ha solcato la mafia, risse, mani rotte

Biografie riassunte in paragrafi

Linguaggio sulle citazioni carcerarie

Un'altra disputa;

debito, dov'è Dio?

Non!

Dove sono i soldi?

Due scatti dal nulla, come Manhattan

Fine, fine, perché piangere e pentirsi?

Raggio del momento, cogli la libertà e non lasciarti ingannare

Tutti sono consapevoli di com'è in fondo

Prima di cadere, prendo il mio o prendo il mio

Dovrei vergognarmi?

Guarda il mondo prenderci in giro

Il coltello alla gola schiaccerà anche l'immagine più dura

La vita ti insegna fissando subito il punteggio

Difensivo senza sosta come Lizarazu

L'arte del trucco è inutile quando gli amici se ne vanno

E doveva essere bella come Naomi

Ci credi?

- Piacere di conoscerti, hai diffuso il male?

- saltami

Solo la verità decora la vita, conquistala

È come aprire gli occhi al riparo dall'utopia

Nessuno si separerà dal male

Per nessun tesoro, il crimine alimenta il senso di colpa

Non importa se è d'élite o ordinario

In tutti, la paura ti costringe a pregare

Non ci sono persone intelligenti di fronte alla morte, né coraggiosi

La mancanza di una seconda possibilità fa paura...

Uno su cento, pessimo background

Nella scatola dal basso crea

Uno su cento rimarrà insabbiato