Prolog - O.S.T.R.

Children grow and women producing

Men go work and some go stealin

Kolejna para butów ścierana o chodnik

Dzień jak każdy inny, rutyna powraca jak goblin

Poranna prasa, szlugi, na miasta atak, tłumy

Zombie wpadają na siebie i nie licz tu na altruizm

Pierwsza kawa na drodze po awans

Czarny garniak pod krawatem, chociaż na drodze Sahara

To nie «Havana Moon» Carlos Santana —

Tylko od rana Łodź, CO2 wdychane do płuc

Polska Centralna

Autobus spóźnia się już kwadrans

Drugi papieros w dziesięć minut

W ustach dym siwy jak Gandalf.

Korki do miasta, topi się asfalt

Promienie odbite od szyb drażnią przekrwione białka

Widać ogólne wkurwienie na twarzach

Bije sumienie na alarm, zapierdalaj, nie marudź ej

Każdy się kiedyś wyspowiada jak okradał czas i siebie z marzeń

I realizowania planów

Więc, póki masz siłę by zaciągnąć się tlenem

By iść konsekwentnie za celem przed siebie

Na czele z sumieniem gdy Eden zbawieniem

By znaleźć swoją Ziemię niezalaną przez cement

Złamać wszelką barierę, złożyć każdy element

Ubrać słowa w znaczenie, prawdy pod gołym niebem

Póki masz dla kogo być, ktoś może istnieć dla Ciebie

Jeśli tylko się nie poddasz — sam wyznaczysz cenę.

X2

Pierwsze ofiary monopolu, siódma rano

Ten trzeźwiejszy zachlanego nie może wypuścić z ramion

Masz corridę #Toreador

Walka z wiatrem

Jakby puścił go ten pierwszy to by drugi padł na maskę

Trzy metry dalej, przystanek cały w ludziach, w każdym siedzi

Zimna wojna, osobisty #Harry Truman

Miny jakby umarł apetyt by pokonać swój umiar

Burza myśli jakby było gdyby Bóg nad nimi czuwał

Autobus się spóźnia to przez rozkopane centra

Może zmierzyć przemieszczanie w centymetrach

Korki z miasta do miasta, cierpliwość trenuje w tym

Tak nasze poczucie czasu zamienia się w uczucie piekła

Czarny garnitur widać w słońcu, żar pochłania

Rajd po bramach z dużych korporacji chamów

Każdy się kiedyś wyspowiada jak okradał czas i siebie z marzeń

I realizowania planów

Póki masz siłę, by zaciągnąć się tlenem

By iść konsekwentnie za celem przed siebie

Na czele z sumieniem gdy Eden zbawieniem

By znaleźć swoją Ziemię niezalaną przez cement

Złamać wszelką barierę, złożyć każdy element

Ubrać słowa w znaczenie, prawdy pod gołym niebem

Póki masz dla kogo być, ktoś może istnieć dla Ciebie

Jeśli tylko się nie poddasz — sam wyznaczysz cenę

I bambini crescono e le donne producono

Gli uomini vanno a lavorare e altri a rubare

Un altro paio di scarpe sfregava contro il marciapiede

Come ogni altro giorno, la routine ritorna come un folletto

La stampa mattutina, i fuggitivi, gli attacchi alle città, la folla

Gli zombi si incontrano e non contano sull'altruismo qui

Il primo caffè in via di promozione

Piatto nero sotto la cravatta, anche se sulla strada del Sahara

Non è "Havana Moon" Carlos Santana -

Solo al mattino a Łódz, la CO2 è stata inalata nei polmoni

Polonia centrale

L'autobus è già in ritardo di un quarto d'ora

Una seconda sigaretta in dieci minuti

Fumo grigio come Gandalf in bocca.

Ingorghi verso la città, l'asfalto si scioglie

I raggi riflessi dal vetro irritano le proteine ​​iniettate di sangue

Puoi vedere il generale incazzato sulle facce

La coscienza suona l'allarme, vattene dal cazzo, non essere pignolo

Tutti confessano un giorno come ha derubato il tempo e se stesso dei sogni

E l'attuazione dei piani

Bene, purché tu abbia la forza di inalare ossigeno

Per seguire costantemente l'obiettivo davanti

In prima linea nella coscienza quando l'Eden è salvezza

Per ritrovare la tua Terra incontaminata dal cemento

Rompi ogni barriera, assembla ogni pezzo

Vesti le parole di significato, verità all'aria aperta

Finché hai qualcuno per cui essere, qualcuno può esistere per te

Finché non ti arrendi, stabilirai tu stesso il prezzo.

X2

Le prime vittime del monopolio, le sette del mattino

L'uomo sobrio e avido non può lasciare andare le sue spalle

Hai una corrida di #Toreador

Combattere il vento

Se il primo lo lasciasse andare, il secondo cadrebbe sul cofano

A tre metri di distanza, una fermata piena di gente, seduta in tutte

Guerra Fredda, personale #Harry Truman

Minuscolo come se l'appetito fosse morto per vincere la mia moderazione

La tempesta dei pensieri sarebbe se Dio stesse vegliando su di loro

L'autobus è in ritardo a causa dei centri urbani dissotterrati

Può misurare lo spostamento in centimetri

Ingorghi di città in città, la pazienza si allena in questo

È così che il nostro senso del tempo si trasforma in una sensazione di inferno

L'abito nero si vede al sole, assorbe il calore

I cancelli si radunano con grandi corporazioni di contadini

Tutti confessano un giorno come ha derubato il tempo e se stesso dei sogni

E l'attuazione dei piani

Finché hai la forza di inalare ossigeno

Per seguire costantemente l'obiettivo davanti

In prima linea nella coscienza quando l'Eden è salvezza

Per ritrovare la tua Terra incontaminata dal cemento

Rompi ogni barriera, assembla ogni pezzo

Vesti le parole di significato, verità all'aria aperta

Finché hai qualcuno per cui essere, qualcuno può esistere per te

Finché non ti arrendi, stabilirai tu stesso il prezzo