Karaçalı - Orhan Gencebay

Bıktım artık, bıktım artık

Bıktım artık her gün ölmekten

Ey vefasız bıkmadın mı

Beni hep böyle görmekten?

Sen de ağlayandan zevkini alır oldun

Dünya hâli gibi sen de mi bozuldun?

Sevmek yaşamanın temeli değil mi?

Yazık kendini bile sevmeyi unuttun?

Git, git, git, git

Dilim sana git derse, kalbim gel, gel diyor

Bıkmış gönül çileden, aşktan kork, kork diyor

Ne kararsız insanım, gönlüm senden geçmiyor

Çok seviyor, çok seviyor

Bahtıma takılan kara çalı gibi

Bıraktın gönlümü toz duman içinde

Göz gözü görmüyor, bir ihtilal mi var?

Kaybettim kendimi ben kendi içimde

Git, git, git, git

Dilim sana git derse, kalbim gel, gel diyor

Bıktı gönül çileden, aşktan kork, kork diyor

Ne kararsız insanım, gönlüm senden geçmiyor

Çok seviyor, of çok seviyor

Sono stanco di questo, sono stanco di esso

Sono stanco di morire ogni giorno

Oh sleale non sei stanco

Mi vedi sempre così?

Ti piace anche piangere

Sei deteriorato come lo stato del mondo?

L'amore non è la base della vita?

Peccato che ti sei dimenticato anche di amare te stesso?

Vai vai vai vai

Se la mia lingua dice vai, il mio cuore dice vieni, vieni

Il cuore è stufo degli indignati, dice temete amore, abbiate paura

Che persona indecisa sono, il mio cuore non passa attraverso di te

lei ama così tanto, lei ama così tanto

Come un cespuglio nero sulla mia fortuna

Hai lasciato il mio cuore in polvere e fumo

Gli occhi non possono vedere, c'è una rivoluzione?

Mi sono perso dentro me stesso

Vai vai vai vai

Se la mia lingua dice vai, il mio cuore dice vieni, vieni

Il cuore è stufo degli infuriati, teme l'amore, teme che si dice

Che persona indecisa sono, il mio cuore non passa attraverso di te

lei ama così tanto, lei ama così tanto