Selam - Ozbi

Hayatı anladım ben, meğerse zaman gerekliymiş

Ömür dönencesinde dönüp gerçeği görmeye

Tükenmek ve düşmek, üstünde tepinmeler

Yerde nefes almaya çalışırken tozdan körelmeler

Çırpınırsın bataklığa düşen ördek gibi

Aşka küsersin çamura bulanmış yırtık bir gömlek giyip

Zaten hatıralar çanak ve çömlek gibi

Çocukluğuna uzanırsın kilden bir örnek verip

Sanat ve hayat arasında hep gidip geldim

Bu bilinmzlik kavramlarının boşluğunda eğildim ben

Değildim ski ben

Artık inandığım gerçeklerim çömlekçinin çarkıyla şekillendi

Toz, toprak, kil alevle harman

Onur, inanç, umut gönülde ferman

Hatıralar ve zaman, kalem ve dilde kelam

Tüm geçen yıllar Ozbi’den selam (Ozbi'den selam, Ozbi’den selam)

Ho capito la vita, si scopre che il tempo era necessario

Sul tropico della vita per voltarsi e vedere la verità

Brucia e cadi, calpesta te

Cecità da polvere quando si cerca di respirare a terra

Sbatti come un'anatra che cade in una palude

Sei offeso dall'amore, con indosso una camicia strappata coperta di fango

Già i ricordi sono come la ceramica e la ceramica

Raggiungi la tua infanzia e fai un esempio di argilla.

Sono sempre andato avanti e indietro tra arte e vita

Mi sono piegato sul vuoto di questi concetti di oscurità

non stavo sciando

Le mie verità, che ora credo, sono state modellate dal tornio del vasaio.

Miscela di fiamma di polvere, terra, argilla

Onore, fede, speranza, editto nel cuore

Ricordi e tempo, penna e parola nella lingua

Saluti da Ozbi per tutti gli anni che passano (ciao da Ozbi, ciao da Ozbi)