Drogi kolego - Patrycja Markowska

Po parapetach skacze świt

I słońce się tu zakrada

Za chwilę jasne pewne stanie się

Że musisz chyba stąd już spadać

A zatem szybko ubierz się

I nie zapomnij zamknąć drzwi

Ja dobrze wiem, ty widzisz też

Że nocny teatr skończył się

No nie płacz tak drogi kolego

Przecież nie stało się nic złego

I nie pisz więcej tych smutnych wierszy

I nie myśl też, że byłeś pierwszy

A jeśli odnajdziemy się

Gdzieś pośród zgiełku na ulicy

Ty spojrzysz na mnie jakbyś mnie znał

Ja przemknę obok skryta w ciszy

No nie płacz tak drogi kolego

Przecież nie stało się nic złego

I nie pisz więcej tych smutnych wierszy

I nie myśl też że byłeś pierwszy

L'alba salta sui davanzali

E il sole si sta intrufolando qui

Certe cose diventeranno chiare in un attimo

Che devi andartene da qui adesso

Quindi vestiti in fretta

E non dimenticare di chiudere la porta

Lo so bene, puoi vedere anche tu

Che il teatro notturno è finito

Dai, caro amico

Dopotutto, non è successo niente di male

E non scrivere più queste tristi poesie

E non pensare di essere stato il primo

E se ci troviamo

Da qualche parte nel trambusto della strada

Mi guarderai come se mi conoscessi

Passerò in silenzio

Dai, caro amico

Dopotutto, non è successo niente di male

E non scrivere più queste tristi poesie

E non pensare nemmeno di essere stato il primo