Toz Taneleri - Sagopa Kajmer

Hüznümün en yükseğinden şöyle baksan manzarama gözlerini alamazdın

Gözlerini alırdılar

Mazi bazen mavi, bazen haki, bazen zifir ve mazidekiler bazen şeker bazen zehir

Karanlığa yanaşır aydınlık limana yanaştığı gibi geminin

Güzellik arayışında çirkin

İçinde çok kişi var terketmediğin

Yapamasan da olsaydı en azından sarfetmişliğin

Kaç kendinden, yarış mesafelerle

Ya da korkma seni kurtar savaş süvarilerle

Bak ben kopardım güneşten parçalar ellerimle, fırlattım onun kardan adamlarına

var gücümle

Eksik kalan şiirlerini topluyorum bugünlerde ömrümün ve çıplak ayaklarımın

izleri asfaltta

İki kişilikken teke düştüm hayatta ama duble söyledim rakımı masama inatla

Uçur beni rüzgar toz taneleri gibi burdan uzağa doğru

Gel beni kurtar, alalım başımızı gidelim uzağa doğru

Elimde bir gül var, dikenleri sivri batar tenime doğru

Bu kaçıncı ihtar hayatın iki dudağı arasından yüzüme doğru

Sakladım benim için beni bana, hatırlatır zor zamanda beni bana diye

Sakladım benim için beni bana, hatırlatır zor zamanda beni bana diye

Yaşıyor gibi yapıp aralarında ölü de gezdim ama üzerimden düşen ölü toprağının

tozunu tekmeledim sonra

Nefes kadar hafifledim, iyi, güzel hafifken herşey ağırlaştı hiddetim

Yerle gök arasında ortaya bakarken gözüm tam o anda içime oturur öküzüm

Zaman belli zaman gelip yanaklarımdan makas alır

Gözümün önüne düşer dün ve bugün parçalanır gözümün önünde

Ah be hayat bir kez de bir dediğimi ikilettirme, duymak istemiyorum işittirme

Ciğerimi onun mangalında pişirttirme

Işıkları yuttu gece, kalem uyandı gece gece

Yarınlarımın cümlelerini kuruyorum şu an hece hece

Ben mırıldanan adam

Dilsiz odam, sanki okyanusun ortasında ıssız adam

Uçur beni rüzgar toz taneleri gibi burdan uzağa doğru

Gel beni kurtar, alalım başımızı gidelim uzağa doğru

Elimde bir gül var, dikenleri sivri batar tenime doğru

Bu kaçıncı ihtar hayatın iki dudağı arasından yüzüme doğru

Sakladım benim için beni bana, hatırlatır zor zamanda beni bana diye

Sakladım benim için beni bana, hatırlatır zor zamanda beni bana diye

Se guardassi dall'alto della mia tristezza, non saresti in grado di distogliere lo sguardo dalla mia vista

ti prenderebbero gli occhi

Il passato a volte è blu, a volte cachi, a volte pece, e quelli del passato a volte sono zucchero a volte veleno

La luce si avvicina al buio mentre la nave si avvicina al porto

Brutto alla ricerca della bellezza

Ci sono così tante persone in te che non te ne sei andato

Anche se non potevi, almeno hai speso

Scappa da te stesso, corri per distanza

Oppure, non aver paura, salvati, combatti con la cavalleria

Guarda, ho strappato pezzi di sole con le mani, l'ho lanciato contro i suoi pupazzi di neve

con tutte le mie forze

Raccolgo le poesie mancanti della mia vita ea piedi nudi in questi giorni.

tracce su asfalto

Quando avevo due anni, ero single nella vita, ma ho detto ostinatamente raddoppiare il raki sul mio tavolo.

Soffiami via da qui come un granello di polvere di vento

Vieni a salvarmi, facciamo andare via le nostre teste

Ho una rosa in mano, le sue spine mi pungono la pelle

Questo è il primo avvertimento al mio volto tra le due labbra della vita.

Mi nascondevo per me, me lo ricorda nei momenti difficili

Mi nascondevo per me, me lo ricorda nei momenti difficili

Fingevo di essere vivo e camminavo morto in mezzo a loro, ma la terra morta che cadeva da me

Ho preso a calci la polvere dopo

Sono leggero come il respiro, beh, bene, tutto diventava pesante quando ero leggero, la mia rabbia

Quando guardo nel mezzo tra la terra e il cielo, il mio occhio si siede dentro di me in quel momento, il mio bue.

Arriva una certa ora e mi toglie le forbici dalle guance

Mi cade davanti agli occhi ieri e oggi si sgretola davanti ai miei occhi

Oh vita

Non farmi cuocere il fegato sul suo barbecue

La notte ha inghiottito le luci, la penna si è svegliata nella notte

Adesso sto costruendo le frasi della mia sillaba sillaba di domani

Sono l'uomo che borbotta

La mia stanza muta, come un uomo desolato in mezzo all'oceano

Soffiami via da qui come un granello di polvere di vento

Vieni a salvarmi, facciamo andare via le nostre teste

Ho una rosa in mano, le sue spine mi pungono la pelle

Questo è il primo avvertimento al mio volto tra le due labbra della vita.

Mi nascondevo per me, me lo ricorda nei momenti difficili

Mi nascondevo per me, me lo ricorda nei momenti difficili