Yalnızlık - Taladro

Morarır sensiz diye gönlümün gözaltları

Kaçıncı kez yokluğunla sabahladım.

Bir haber beklemek ölüme koşmak gibi

Haklısın, sabretmemek olmaz di mi?

Ailen, gönlüme dert saldı

Ne biliyim her yönümü sen sandım

Şimdi çık gel de rahatlat

Gelemiyorsan ara bari yaralarıma sen sardım

Ölüm bir bukle okusana

Her gidişin bir ufak rakı bana

Katlanır bir gün geceler acılara

İstemem, istemem acı bana.

Bu da mı yanlış peki ya doğru ne?

Bu ışık neyin nesi güneş mi doğdu ne.

Kapatın perdeleri, gözümün közü ziyan

Kahretsin, yüreğim kömür siyah

Gitme, gözbebeğim nurum

Tüketse de elleri uğurum

Gitme, Pes etmek olmaz

Gözbebeğim nurum

Gitme, sevmeye yeminim

Ağlama, gözyaşın evinim

Gitme, Pes etmek olmaz

Sevmeye yeminim

Bağırırımda sonu hep sessizlik

Boğazımda bir yudum sensizlik

Aynı baharın soğuk yanı

Konuşsana hani biz eşsizdik

Yok musun?

Varla bir yok arası

Bu mevsim yağmur olup hep yağasın

Gitmen hiç sorun değil

Gözbebeğim her vakit varolasın.

Umut bir bukle okusuna

Belki duyar sevdiğim bir kuşla haber verir

Aşk, kalbime sonsuzluğu dokusuna

Belki dokunur da o da hisseder beni

Yüreğim sessiz bir liman

Burdayım ben sen bir tek inan

Yüreğim sessiz bir liman

Söyle sevenleri ayırmak mı iman?

Gitme, gözbebeğim nurum

Tüketse de elleri uğurum

Gitme, Pes etmek olmaz

Göz bebeğim nurum

Gitme, sevmeye yeminim

Ağlama, gözyaşın evinim

Gitme, Pes etmek olmaz

Sevmeye yeminim

Yalnızlık, aynı havayı soluyupta bir türlü yanyana olamamak gibidir.

Aldığın her nefeste onun kokusunu duymak istersin

Ama yapamazsın, aldığın her nefes ciğerini acıtmaya başlar…

Le punizioni del mio cuore si ammaccano senza di te

Quante volte mi sono svegliato in tua assenza?

Aspettare notizie è come correre verso la morte

Hai ragione, non puoi essere paziente, giusto?

La tua famiglia mi ha dato problemi

Che ne so, pensavo che ogni parte di me fossi te

Ora esci e rilassati

Se non puoi venire, almeno chiamami, hai avvolto le mie ferite

La morte legge un ricciolo

Un po' di raki per me ogni volta che vai

Un giorno e le notti sopportano il dolore

Non lo voglio, non lo voglio, pietà di me.

Anche questo è sbagliato, ma cosa è giusto?

Cos'è questa luce, è sorto il sole o cosa?

Chiudete le tende, le braci dei miei occhi sono consumate

Dannazione, il mio cuore è nero come il carbone

Non andare, mio ​​allievo, mia luce

Anche se mi consuma le mani

Non andare, non mollare

mia pupilla, mia luce

Non andare, ti giuro di amare

Non piangere, la mia casa delle lacrime

Non andare, non mollare

Giuro di amare

Urlo, la fine è sempre il silenzio

Un sorso di ignoranza in gola

Il lato freddo della stessa primavera

Parla, eravamo unici

no?

Tra il lì e il niente

Possa questa stagione piovere e pioverà sempre

Va bene andare

Possa il mio allievo esistere sempre.

Spero in un ricciolo

Forse sentirà e me lo dirà con un uccello che amo

Amore, intreccia l'eternità nel mio cuore

Forse mi tocca e mi sente anche lui

Il mio cuore è un porto tranquillo

Sono qui, tu credi solo

Il mio cuore è un porto tranquillo

Dimmi, è la fede separare gli amanti?

Non andare, mio ​​allievo, mia luce

Anche se mi consuma le mani

Non andare, non mollare

Il mio bambino è la mia luce

Non andare, ti giuro di amare

Non piangere, la mia casa delle lacrime

Non andare, non mollare

Giuro di amare

La solitudine è come respirare la stessa aria e non stare insieme.

Vuoi sentirne l'odore in ogni respiro che fai.

Ma non puoi, ogni respiro che fai inizia a farti male ai polmoni...