Droga - Tymek

Droga, ewenement

Droga drogami pnę przed siebie man

Takie we mnie korzenie, że gęstnieje kęs za kęsem

Jestem chętny na potęgę, każdym patentem się podzielę

Gdy wejdę tam zdobędę je, gdzie one są, są one tu teraz

Deszcz, pieniądze lecą z nieba, lecz szczęścia nie ma

Ja dam ci uśmiech, szczerzę te zęby również

Gdy smutne dni są smucę się, lecz mam spokojną duszę, ha

Wita fama napatrz się na garba, chlaj i kacu kumać

To chyba tylko jak żaba

Fatamorgana znaczy wypłata, taka ta gra jest pojebana

Co nie znaczy, ze nie do wygrania wers

Jeden mniej do zapisania wers

Ja pętla zapętlam i robi się ciemno, jasno, ciemno

Twardy, betonowy trakt do zapisania czwarty ten track

Dawaj artyzm mi brat, tu na barki bierzemy przekładanki

Naginamy flanki tej bańki szklanej, klatki dla

Ich maski na twarz dla nas oklaski za rap

Trochę prawdy dla was ptaszki

Nie wiem co robi ze mną muzyka, lecz

Mam ten zwyczaj pisać, pisać, pisać

Robi się miła, ta tajemnica

Bo mam ten zwyczaj, życiem oddycham

Nie wiem co robi ze mną muzyka, lecz

Mam ten zwyczaj pisać, pisać, pisać

Robi się miła, ta tajemnica

Bo życiem oddycham

Nie wiem co robi ze mną muzyka, lecz

Mam ten zwyczaj pisać, pisać, pisać

Robi się miła, ta tajemnica

Bo mam ten zwyczaj, życiem oddycham

Chwile mogą trwać, mogą gnać jak im zagram

Jak tak no to klatka po klatce

A prawda w ramach dramatu

Plama, po nich została sama

Na polu walki, wymarzona ziemia obiecana znika, wnika w ten ląd

Ciągnie za sobą fortuny, nabyty o krok od tego co się liczy

Love, piece and flow, które przekazuje wam tak chętnie

Zaprzęg za zapędem do robienia muzy wszędzie

Joł, to czy, a mi nie chce japy

Otworzycie drzwi, bo samy wiemy gdzie są drzwi do granic

My wychodzimy sami, uchachani cali

Chyba nigdy się nie opamiętamy

Nie wiem co robi ze mną muzyka, lecz

Mam ten zwyczaj pisać, pisać, pisać

Robi się miła, ta tajemnica

Bo mam ten zwyczaj, życiem oddycham

Nie wiem co robi ze mną muzyka, lecz

Mam ten zwyczaj pisać, pisać, pisać

Robi się miła, ta tajemnica

Bo tak, życiem oddycham, życiem oddycham

Czy to się przyda, przyda się

Una strada, una sensazione

La strada lungo le strade, vado dritto, amico

Tali radici in me che morso dopo morso si addensano

Sono desideroso di potere, condividerò ogni brevetto

Quando entrerò li porterò dove sono, ora sono qui

Pioggia, i soldi volano dal cielo, ma non c'è fortuna

Ti regalerò un sorriso, digrigno anche i denti

Quando i giorni sono tristi, io sono triste, ma ho un'anima calma, ah

Assisti alla fama, guarda la gobba, la risata e i postumi di una sbornia

È proprio come una rana, immagino

Fatamorgana significa guadagno, questo gioco è una cazzata

Il che non significa che il verso invincibile

Un verso in meno da scrivere

Giro il ciclo e diventa scuro, chiaro, scuro

Una pista di cemento duro per registrare questa quarta traccia

Dammi la tua abilità, fratello, qui ci prendiamo gli intrecci sulle nostre spalle

Pieghiamo i fianchi di questo bulbo di vetro, la gabbia per

Le loro maschere per farci applaudire per il loro rap

Un po' di verità per voi uccellini

Non so cosa mi faccia la musica, ma

Ho questa abitudine di scrivere, scrivere, scrivere

Sta diventando bello, questo segreto

Perché ho questa abitudine, respiro la vita

Non so cosa mi faccia la musica, ma

Ho questa abitudine di scrivere, scrivere, scrivere

Sta diventando bello, questo segreto

Perché respiro la vita

Non so cosa mi faccia la musica, ma

Ho questa abitudine di scrivere, scrivere, scrivere

Sta diventando bello, questo segreto

Perché ho questa abitudine, respiro la vita

I momenti possono durare, possono correre quando li suono

Se è così, allora fotogramma per fotogramma

E la verità nel dramma

La macchia è stata lasciata sola dopo di loro

Sul campo di battaglia, la terra promessa del sogno scompare, entra in questa terra

Si tira dietro fortune, acquisite a un passo da ciò che conta

Amore, pezzo e flusso che condivido con te così avidamente

Squadra per l'unità per fare musica ovunque

Yo, ecco se, e io non voglio il japa

Aprirai la porta, perché noi stessi sappiamo dov'è la porta del limite

Usciamo soli, pieni di orecchie

Non credo che torneremo mai in sé

Non so cosa mi faccia la musica, ma

Ho questa abitudine di scrivere, scrivere, scrivere

Sta diventando bello, questo segreto

Perché ho questa abitudine, respiro la vita

Non so cosa mi faccia la musica, ma

Ho questa abitudine di scrivere, scrivere, scrivere

Sta diventando bello, questo segreto

Perché sì, respiro la vita, respiro la vita

Sarà utile, tornerà utile