Kresbez - Tymek

Minęła pierwsza wersja

Minęła mi doktryna

Mijają mi lata dopiero teraz wiem, że jest żywa

Ma dusza wita cię, kocham to życie na węch

Idę zatem tam gdzie intuicja mnie wita tym dniem

Sport daje kopa jakiego jeszcze nie grano

Mistrz i dawtona ślepo na oczach z bandaną, jest klawo

Kiedy tutaj z tą energią wstaję rano

A muzyka daje mi akompaniament na to

Każdy ma sen do spełnienia, swoją drogę

Idę w tą samą stronę, poczuj tą energię ziomek

Jest przeludnione życie za mikrofonem ale

Co jest grane człowiek robię to co kocham, robię swoje

Moje marzenia są spełnione teraz tu gdzie stoję

Na szynach losu kroję sobie kanapki na drogę

Rób mi napoje bo suszy, rób mi naboje bo kusi mnie

Robić muzę dla duszy więc robię, robię yeah

Płoną wszystkie detale, płonie bezkres

Nie wiem co będzie dalej, niepotrzebne

Są mi brednie daj mi tylko ten dzień

A powstanę, pójdę tam skąd przyszedłem

Nie wiem co będzie dalej przecież bezkres

Pochłania te dusze, unicestwia je

Ale ja jedynym czym dziś jestem

To dokładnie tym co teraz jest

Świadoma twierdza dobytek dla wygranych losu

Panami są ci co zawsze stawiają nacisk na własne zdanie

Kultywowanie we te że też ta geneza to wiersz, treść, muza

Te kilka wersów w przód, parę w tył

Blady świt, myśli na to, że teraźniejszość jest dziś

Labirynt słów których dziś przyprawia o dreszcze

Lawina słów która zwiewa kolejno następne

Jestem napędem który tym wszystkim zionie

Jestem sobą nawet

La prima versione è passata

Ho perso la dottrina

Gli anni passano, solo ora so che è viva

La mia anima ti accoglie, amo questa vita sull'odore

Quindi vado dove il mio intuito mi saluta questo giorno

Lo sport dà un calcio mai giocato prima

Il Maestro e Dawton bendati con una bandana, è fico

Quando mi alzo la mattina qui con questa energia

E la musica mi accompagna

Ognuno ha un sogno che si avvera, a modo suo

Sto andando allo stesso modo, senti questa energia amico

C'è una vita sovraffollata dietro il microfono, ma

Cosa sta succedendo amico, sto facendo ciò che amo, sto facendo le mie cose

I miei sogni si stanno avverando proprio dove mi trovo

Sulle rotaie del destino, mi sono tagliato i panini per la strada

Fammi da bere perché sono asciutto, dammi proiettili perché sono tentato

Faccio una musa per l'anima, quindi lo faccio, lo faccio sì

Tutti i dettagli sono in fiamme, lo sconfinato è in fiamme

Non so cosa accadrà dopo, inutile

Sono una sciocchezza, dammi solo questo giorno

E mi alzerò, andrò da dove sono venuto

Non so cosa accadrà dopo, dopo tutto lo sconfinato

Assorbe queste anime, le annienta

Ma io sono l'unico che lo è oggi

È esattamente quello che è ora

Fortezza cosciente di possedimenti per i vincitori di fortuna

I maestri sono quelli che sottolineano sempre la propria opinione

Coltivare questa genesi è anche poesia, contenuto, musa

Poche righe avanti, poche righe indietro

Alba pallida, pensa che il presente sia oggi

Il labirinto di parole che ti fanno rabbrividire oggi

Una valanga di parole che spazza via successive

Io sono la spinta che respira tutto questo

Sono anche me stesso