Nic więcej - Verba

Nie znam już takich słów, aby móc być z tobą znów

Nie chcę już wierzyć w cud, bo wiem, że szkoda czasu

Mówią mi: nie trać sił, bo z tego już nie będzie nic

Bo z tego już nie będzie nic, nie będzie nic już więcej…

Uczucia zagubiłem, utraciłem to, co piękne

Może na szczęście nigdy nie było wieczne

Nigdy nie będę już śnić o tym, by ponaprawiać błędy

Nie będę szukać chwil — tych, które odeszły

Teraz wiem, że nigdy się nie złamię już więcej

Smutek to szczęście, gdy z kamienia mam serce

Nagle zawiodła pamięć, zgubiłem gdzieś wspomnienia

Miłość to piękne uczucie — zwłaszcza gdy jej nie ma

Od teraz muszę iść, muszę żyć bez uczuć dalej

To, co jest popiołem kiedyś było żarem i niech to już tak zostanie

Niech to już zostanie, bo tak lepiej

Mam już święty spokój, wolę żyć bez Ciebie

Teraz telefon milczy, skasowane wiadomości

Nie uwierzę już nigdy nawet szczerej miłości

Jestem sam i tylko jedna myśl porusza

— jak zaufać teraz komuś, skoro anioł mnie oszukał?

Stoję samotnie pośród tłumu, zostałem z niczym, bez uczuć

Jak coś poczuć, gdy serce milczy?

Dziś widziałem zbyt wiele, o jeden obraz za dużo

Dla Ciebie nie mam już miejsca, gdy marzenia się kruszą

Wiesz, stoję sam między szeptem a ciszą

Wiesz jak to jest gdy się myśli kołyszą w głowie

Która nie chce już tego, co było

Jesteś nie wywołaną kliszą dla mnie

Jesteś ciszą, która usypia mnie

Gdy próbuję powstać, męczy mnie

Zabija, gdy nie zamierzam poddać się

Stoisz obok, ale jakby Cię nie było

Zapomniałem o tobie, nawet jeśli byłaś słodką chwilą

Stoję sam, tak bez uczuć, wiesz

Które zgasiłem właśnie, ugasiłam wszystkie je

Najłatwiej będzie po prostu nie rozmawiać

Zamykam rozdział ten, z mego życia spadaj…

Tak, nie będzie nic już więcej, wiesz?

Non so più parole del genere per stare di nuovo con te

Non voglio più credere in un miracolo perché so che è una perdita di tempo

Mi dicono: non perdere le forze, perché non ne resterà più niente

Perché non ci sarà niente di tutto questo, non ci sarà più niente...

Ho perso i miei sentimenti, ho perso ciò che è bello

Forse, fortunatamente, non è mai stato eterno

Non mi sognerò mai più di sbagliare

Non cercherò i momenti - quelli che sono morti

Ora so che non mi romperò mai più

La tristezza è felicità quando ho un cuore di pietra

Improvvisamente la mia memoria è venuta meno, ho perso i miei ricordi da qualche parte

L'amore è una bella sensazione, specialmente quando non c'è

D'ora in poi devo andare, devo andare avanti senza sentire

Ciò che è cenere era calore e lascia che rimanga tale

Lascia stare, perché è meglio così

Sono tranquillo, preferisco vivere senza di te

Ora il telefono è silenzioso, i messaggi eliminati

Non crederò mai più nemmeno all'amore sincero

Sono solo e solo un pensiero si muove

- come fidarsi di qualcuno ora, visto che l'angelo mi ha ingannato?

Rimango solo in mezzo alla folla, non mi è rimasto niente, nessun sentimento

Come puoi sentirti quando il tuo cuore è silenzioso?

Oggi ho visto troppo, un dipinto di troppo

Non ho posto per te quando i sogni si sgretolano

Sai, sono solo tra un sussurro e il silenzio

Sai com'è avere pensieri che oscillano nella tua testa

Chi non vuole più quello che era

Sei un film non sviluppato per me

Sei il silenzio che mi fa addormentare

Quando provo ad alzarmi, mi stanca

Uccide quando non ho intenzione di arrendermi

Sei in piedi accanto a te, ma come se non ci fossi

Mi sono dimenticato di te, anche se eri un momento dolce

Sto da solo, quindi senza sentire, sai

Che ho appena spento, li ho spenti

Il modo più semplice è semplicemente non parlare

Chiudo questo capitolo, esci dalla mia vita...

Sì, non ci sarà più niente, sai?