Pēkšņi - Viegli, Ренарс Кауперс, Jānis Holšteins - Upmanis

Svēts dārzā krūms

Lūdz putns savu dievu

Un pēkšņi klausos —

Manu dievu lūdz!

Es ieraudzīju dārzā balto ievu

Tik pēkšņi, tā, kā nav nekad vēl būts

Viss kopā pēkšņi sanāca

Nez kāpēc

Es putnu nemaz

Nelūdzu, lai lūdz

Tik liels un pāri pilns, un neapslāpēts

Tā manā mūžā nav nekad vēl būts

Viņš izdziedāja

Visu mani pašu

Tas putns nebij'

Manis pilnvarots

Un nu es ilgi, ilgi nerunāšu —

Tik liels un milzīgs klusums man ir dots

Un arbusto sacro nel giardino

Chiedi all'uccello il tuo dio

E all'improvviso ascolto -

Il mio dio sta pregando!

Ho visto un'edera bianca in giardino

Così all'improvviso, non è mai successo prima

Tutto si è riunito all'improvviso

mi chiedo perché

Non sono affatto un uccello

Si prega di non chiedere

Così grande, pieno e imperturbabile

Non è mai successo prima in vita mia

Lui cantava

Tutto mio

Quell'uccello non lo era

Autorizzato da me

E ora non parlerò per molto tempo -

Mi è stato dato tanto e grande silenzio