Oddaj - Vito Bambino, Natalia Szroeder

Oddaj, to co zabrałaś mi oddaj już, bo za długo to masz

Sołtys wybudował drogę, więc mogę przyjść

Przyjdę i odbiorę, nie zostaje na herbatę

Pogaduchy o tym, jak to kiedyś było pięknie

Skoro jestem, to Ci powiem u mnie nieźle

A teraz swoim palcem wskażesz miejsce

Powiedz, w której z szkatułek

Jaki kolor i na której z półek znajdę swoje imię

Na pudełku, co w nim jest

Zaufanie me, mam po ojcu i po mamie

W końcu się uwolnię

Nie odnajdziesz śladów, prowadzą do oceanu łez

Bez Ciebie będzie lżej

Na powierzchni płynę

Wiem, że nigdy więcej już, nie pozwolę

Wolę mieć kontrolę i oddać Tobie mogę jedynie gniew

Nie, patrz co za bezsens

Ty i ja i ta kłótnia na wiecznie

Będę pamiętała, że wybór mój wybrałam źle

I mnie połamało wtedy, byłam zepsuta długo

Oczy otwarte, na krótko przed drugą

Czekając na sen, aż uratuje mnie

Pomóż mi i nie uśmiechaj się za grosz

I oddaj zanim zgubisz, to na

Zawsze, kiedy Cię widzę to mam pasztet, a nie mózg

Chciałeś nie mówić już, usta na klucz

Daj torbę, a do niej wrzucę, co Twoje

Zanim czas znów stanie i zrobi mi z bani pranie

Nie chcę biec, a Ty stoisz człowiek-kamień

Jakby nic Ciebie nie intere

Czy Ty wiesz, ile walczę ze sobą?

A czy Ty wiesz, ile ja mam za sobą?

Nie odzywaj się

Trzymam Cię za słowo

Uważaj na siebie i żyj zdrowo

Bo ja zamierzam iść do przodu

W jedną stronę bez powrotu

Pozostawiam po mnie na oczach Twych pył

Życzę Ci byś żył(a) tysiące lat

A mijają nam bez siebie

Nijak

Restituisci quello che hai preso, restituiscimi, perché ce l'hai da troppo tempo

L'amministratore del villaggio ha costruito una strada perché io possa venire

Verrò a prenderlo, non è l'ora del tè

Chiacchierando su quanto era bello un tempo

Dato che lo sono, te lo dirò bene con me

E ora il tuo dito mostrerà il luogo

Dimmi in quale scatola

Di che colore e su quale scaffale troverò il mio nome

Sulla scatola cosa c'è dentro

La mia fiducia è per mio padre e mia madre

Sarò libero alla fine

Non troverai tracce, portano a un oceano di lacrime

Sarà più facile senza di te

Sto nuotando in superficie

So che non lo farò mai più, non lo permetterò

Preferisco avere il controllo e posso solo darti la mia rabbia

No, guarda che sciocchezza

Io e te e questo litighiamo per sempre

Ricorderò che ho sbagliato a scegliere la mia scelta

E poi mi sono rotto, sono stato a pezzi per molto tempo

Occhi aperti, poco prima delle due

Aspettando il sonno per salvarmi

Aiutami e non sorridere per un centesimo

E restituiscilo prima di perderlo

Ogni volta che ti vedo, ho un patè, non un cervello

Volevi non parlare più, bocca a bocca

Dammi la borsa e ci metto dentro quello che è tuo

Prima che il tempo si fermi e mi succhi il bucato

Non voglio correre, e tu sei un uomo di pietra

Come se non fossi interessato

Sai quanto combatto con me stesso?

Sai quanto ho dietro di me?

Non parlare

Ti tengo per parola

Abbi cura di te e vivi in ​​salute

Perché ho intenzione di andare avanti

Un modo senza ritorno

Lascio polvere dietro di me davanti ai tuoi occhi

Ti auguro di vivere per migliaia di anni

E ci superano l'uno senza l'altro

In nessun modo