Wervelwind - Yasmine

Ik kwam terecht in een wervelwind,

door al het stof zag ik niets.

Tot op die dag was ik zondagskind,

dat vredig in je schoot sliep.

Jij die denkt boven pijn te staan,

leer maar vlug hoe je me best dient.

Wij zij aan zij,

das per ongeluk.

Jij bent op zoek naar je goud,

de zieken hier die het leed aanvoelt,

heeft geen honger of koud.

En ze vraagt ook je gezelschap niet,

niet in de hitte,

de hitte van de spots.

En als ik al op een voetstuk sta,

heb jij me daar niet gezet.

Jouw wetten zijn hier niet van tel,

ik kniel niet meer voor je bed.

Ik ben zelf het voetstuk voor dit vreemde lijf,

dat ik bewoon.

Jij die denkt boven pijn te staan,

leer maar snel wat mij behaagt.

De kruimels die me ooit je weg lieten zien,

zijn de kruimels die ik nu achterlaat.

Jouw pijn is hier niet van tel,

ze is slechts de schaduw…

schaduw van de mijne.

Ik wou dat ik niet zo hunkerde,

naar dat lijf van jou.

Ik wou dat ik niet zo kwetsbaar was,

ik die jou niet eens wou.

Je zei wel dat je van me weg ging,

maar ik voel je adem en diep.

Kleed je niet als een bedelaar,

want zo arm ben je niet.

Je liefde voor mij is flink bekoeld,

sinds je weet dat ik je wil verliet.

Het is jou beurt mijn lief,

de rollen zijn omgekeerd

sono finito in un vortice,

attraverso tutta la polvere non ho visto nulla.

Fino a quel giorno ero un bambino della domenica,

che dormiva pacificamente in grembo.

Tu che pensi di essere al di sopra del dolore,

impara velocemente come servirmi al meglio.

noi fianco a fianco,

quello per caso.

Stai cercando il tuo oro,

il malato qui che sente la sofferenza,

non ha fame o freddo.

E anche lei non chiede la tua compagnia,

non al caldo,

il calore delle macchie.

E se sto anche su un piedistallo,

non mi hai messo lì?

Le tue leggi non contano qui,

Non mi inginocchio più davanti al tuo letto.

Io stesso sono il piedistallo di questo strano corpo,

che abito.

Tu che pensi di essere al di sopra del dolore,

impara velocemente cosa mi piace.

Le briciole che una volta mi hanno mostrato la tua strada,

sono le briciole che ora lascio alle spalle.

Il tuo dolore non conta qui,

lei è solo l'ombra...

ombra mia.

Vorrei non desiderare così tanto,

a quel tuo corpo.

Vorrei non essere così vulnerabile

io che non ti volevo nemmeno

Hai detto che sei andato via da me,

ma sento il tuo respiro e profondamente.

Non vestirti da mendicante,

perché tu non sei così povero.

Il tuo amore per me si è notevolmente raffreddato,

poiché sai che ho lasciato il tuo testamento.

È il tuo turno amore mio

i ruoli sono invertiti