Saat Dört... Yoksun - Zülfü Livaneli

Saat dört, yoksun

Saat beş, yok

Altı, yedi, ertesi gün, daha ertesi

Saat dört, yoksun

Saat beş, yok

Altı, yedi, ertesi gün, daha ertesi

Ve belki kim bilir?

Kitap okurum

İçinde sen varsın

Şarkı dinlerim içinde sen

Oturdum ekmeğimi yerim

Karşımda sen oturursun

Çalışırım, karşımda sen

Oturdum ekmeğimi yerim

Karşımda sen oturursun

Çalışırım, karşımda sen

En güzel deniz

Henüz gidilmemiş olandır

En güzel çocuk

Henüz büyümedi

Büyümedi

En güzel günlerimiz

Henüz yaşamadıklarımız

Ve sana söylemk

İstediğim en güzel söz

En güzl söz

Henüz söylememiş olduğum sözdür

Olduğum sözdür

O şimdi ne yapıyor?

Şu anda şimdi, şimdi

Evde mi, sokakta mı?

Çalışıyor mu, uzanmış mı, ayakta mı?

Kolunu kaldırmış olabilir, hey gülüm

Beyaz kalın bileğini nasıl da çırçıplak eder bu hareketi

O şimdi ne yapıyor

Şu anda şimdi, şimdi

Belki dizinde bir kedi yavrusu var, okşuyor

Belki de yürüyordur, adımını atmak üzeredir

Her kara günümde onu bana tıpış tıpış getiren sevgili canımın içi ayaklar

Ve ne düşünüyor, beni mi?

Yoksa ne bileyim

Fasulyenin neden bir türlü pişmediğini mi?

Yahut insanların çoğunun neden böyle bedbaht olduğunu mu?

O şimdi ne düşünüyor

Şu anda şimdi, şimdi

Saat dört, yoksun

Saat beş, yok

Altı, yedi, ertesi gün

Daha ertesi

Saat dört, yoksun

Saat beş, yok

Altı, yedi, ertesi gün

Daha ertesi

Ve belki kim bilir?

Kim bilir?

Sono le quattro in punto

Sono le cinque

Sei, sette, il giorno dopo, il prossimo

Sono le quattro in punto

Sono le cinque

Sei, sette, il giorno dopo, il prossimo

E forse chi lo sa?

Io leggo un libro

Sei dentro

Ascolto la tua canzone

Mi siedo e mangio il mio pane

ti siedi di fronte a me

Io lavoro, tu sei davanti a me

Mi siedo e mangio il mio pane

ti siedi di fronte a me

Io lavoro, tu sei davanti a me

il mare più bello

Non è ancora andato

il ragazzo più bello

non è ancora cresciuto

non è cresciuto

i nostri giorni migliori

Quello che non abbiamo ancora sperimentato

E per dirti

La parola più bella che voglio

la parola più dolce

È la parola che non ho ancora detto

È la parola che sono stato

Cosa sta facendo ora?

ora ora, ora

A casa o per strada?

Sta correndo, sdraiato o in piedi?

Avrebbe potuto alzare il braccio, ehi si alzò

In che modo questo movimento rende nudo il tuo polso bianco e spesso?

Cosa sta facendo ora

ora ora, ora

Forse c'è un gattino sul tuo ginocchio, che accarezza

Forse sta camminando, sta per fare un passo

Mia cara anima, i piedi che me la portano in ogni giorno oscuro

E lui cosa ne pensa, io?

O cosa ne so

Perché i fagioli non cuociono mai?

O perché la maggior parte delle persone è così infelice?

cosa sta pensando adesso

ora ora, ora

Sono le quattro in punto

Sono le cinque

Sei, sette, il giorno dopo

il prossimo

Sono le quattro in punto

Sono le cinque

Sei, sette, il giorno dopo

il prossimo

E forse chi lo sa?

Chi lo sa?