Ljósið - Skálmöld

Ljósið dansaði, logar skinu

Það létti okkur veturinn, hrakti burtu kala

Ákaft brann i eldstæðinu

Sá ylur veitti svöngum ró

Skall á torfinu vestanvindur

Sem vakti ótal óhreinar hugsanir af dvala

Fingur alla frostið bindur

Er fýkur lif úr östkustó

Stakkur minn er storkinn köldu blóði

Stendur hagl og illska mér í fang

Þungfær liggur þröngur bæjarslóði

Þreytist ég við dimman éljagang

Ljósið andaðist, logar dóu

Við lágum tvö í myrkrinu, heyrðum börnin gráta

Tíðin var of góð á góu

Nú geldur harpa fyrir það

Draugagaddurinn bítur beinin

Hvað bældi niður glóðina?

Það er snúin gáta

Hlusta ég á vesæl veinin

Og verð að koma mér af stað

Niðadimm og náköld brennir móðan

Nálgast hjáleiguna, allt er hljótt

Fimbulnæturfrost mig setur hljódan

Ferja þarf ég eldinn heim í nótt

Í nótt fraus á tjörn

Í nótt dóu börn

Í nótt frusu litlar hendur í hel

Sem höfðu áður leik að legg og skel

Í nótt fraus á tjörn

Brýst ég heim að bæjarskör

Ber með hnefa hurð af hjör

Birtan sýnir liðin lik

Lokk af enni þeirra strýk

Konan fölnuð, börnin blá

Bædi liggja, hún þeim hjá

Kaldan horfi köstinn í

Kveiki ég upp eld á ný?

Kveiki ég upp eld á ný?

Littu út um ljórann, vinur

Og leyfðu mér að kveðja þig

Skálinn allur skekst og hrynur

Þá Skotta vildi gleðja sig

La luce danzò, la luce brillò

Ci ha sollevato dall'inverno, ha scacciato il freddo

Fuoco intenso nel camino

Il tuorlo ha dato pace agli affamati

Sul tappeto erboso vento da ovest

Che ha suscitato innumerevoli pensieri sporchi di letargo

Dita tutto il gelo si lega

Sta fuggendo la vita da östkustó

La mia pila è coagulata dal sangue freddo

Grandine e malvagità sono nelle mie mani

Il servizio pesante si trova in una città stretta

Mi stanco della corsa oscura

La luce si spense, le fiamme si spense

Noi due giacevamo al buio, sentendo i bambini piangere

Il tempo era troppo bello

Ora arpa per questo

Il morso del fantasma morde le ossa

Cosa ha soppresso le braci?

È un enigma contorto

Sto ascoltando il poveretto

E devo iniziare

L'oscurità e il freddo bruciano la nebbia

Avvicinati al noleggio, tutto è tranquillo

Fimbulnæturfrost mi fa tacere

Devo portare il fuoco a casa stasera

Durante la notte si è congelato su uno stagno

Ieri sera sono morti dei bambini

Di notte, le manine si congelavano all'inferno

Che in precedenza aveva un gioco da piazzare e conchigliare

Durante la notte si è congelato su uno stagno

Sto tornando a casa in città

Orsi con un pugno di cardini

La luce mostra i cadaveri

La palpebra della loro fronte si accarezza

La donna sbiadì, i bambini blu

Entrambi mentono, lei con loro

Il cast sembra freddo

Accendo di nuovo un fuoco?

Accendo di nuovo un fuoco?

Guardati intorno, amico

E lascia che ti dica addio

L'intera ciotola trema e crolla

Allora gli scozzesi vollero gioire