Brúnin - Skálmöld

Vindur berst af hafi, virði fyrir mér

Vanga ungrar stúlku sem við hliðina á mér er

Munnurinn er opinn, mórautt rennur blód

Menn eru á leiðinni, ég heyri nálgast hljóð

Konan andar ennþá, kannski munum nást

Klettabrúnin afdrepið í forboðinni ást

Get ég varla losað grjót úr minni hönd

Gaf ég höggið?

Voru á mér álög eða bönd

Þeir látum ekki linna

Ef liggjandi mig finna

Með henni sem ég frelsið fann

Við máttum feluleiki spinna

Þeir bana okkur báðum

Þeir berja vopnum snjáðum

Hún svarar ekki, dauðadæmd

Ef vaknar dísin ekki brádum

Saman munum lífið láta

Liggi ég við þetta vif

Ef ég bara ekkert játa

Ætti mér að gefast lif

Hennar drýpur blód á blettinn

Bærist særð og falleg hönd

Niður henni kasta klettinn

Kvikar sjórinn burt frá strönd

Il vento soffia dal mare, per me ne vale la pena

Le guance di una ragazzina accanto a me

La bocca è aperta, scorre sangue rosso sangue

Le persone stanno arrivando, sento dei suoni che si avvicinano

La donna respira ancora, forse ci riprenderemo

Il bordo della scogliera è sospeso nell'amore proibito

Riesco a malapena a liberare pietre dalla mia mano

Ho colpito?

Avevo incantesimi o nastri su di me

Non si lasciano andare

Se mentendo mi trovi

Con lei ho trovato la libertà

Abbiamo dovuto inventare il camuffamento

Ci stanno uccidendo entrambi

Hanno battuto le armi a palle di neve

Lei non risponde, condannata a morte

Se la diva non si sveglia presto

Insieme lasceremo andare la vita

Sto mentendo a questo vif

Se proprio non confesso

Dovrebbe darmi la vita

Il suo sangue gocciola sul posto

Porta una mano ferita e bella

Giù per lei lancia la roccia

Il mare si allontana dalla riva