Adata un diegs - Imants Kalniņš, Ainars Mielavs

Ir katrreiz vairāki, kas vienmēr atgriežas

Pa vienam, divatā, pa simtiem kolonnās

Kad skaļi runājas, kad klusu dziesmu dzied

Par lietām, kuras tā ar nekad nepāriet

Par lietām, kuras tā ar nekad nepāriet

Cik daudz Tu skatījies, cik daudz Tu biji tur —

Pat spožai adatai reiz garām jāaizdur

Un Tevī ievēries es arī skrēju līdz

Kā nedaudz piedzēries un apmaldījies rīts

Kā nedaudz piedzēries un apmaldījies rīts

Es vairs par sevi nebaidos

Man vairs nav Tevis žēl

Pat tad, ja atkal atgrieztos

Mēs abi divatā

Man šķiet, es zināju, kā tam ir jānotiek

Kur jābūt negausim, kur punktu jāpieliek

Es sevi sajaucu, tas nebiju vairs es

Tik citā izskatā, uz citas pasaules

Tik citā izskatā, uz citas pasaules

Cik daudz Tu skatījies, cik daudz Tu biji tur —

Pat spožai adatai reiz garām jāaizdur

Un Tevī ievēries es arī skrēju līdz

Kā nedaudz piedzēries un apmaldījies rīts

Kā nedaudz piedzēries un apmaldījies rīts

Es vairs par sevi nebaidos

Man vairs nav Tevis žēl

Pat tad, ja atkal atgrieztos

Mēs abi divatā

Ir katrreiz vairāki, kas vienmēr atgriežas

Pa vienam, divatā, pa simtiem kolonnās

Kad skaļi runājas, kad klusu dziesmu dzied

Par lietām, kuras tā ar nekad nepāriet

Par lietām, kuras tā ar nekad nepāriet

Ce ne sono sempre diversi che tornano sempre

Uno, due, centinaia in colonne

Quando si parla ad alta voce, quando si canta una canzone tranquilla

Su cose che non vanno mai via

Su cose che non vanno mai via

Quanto hai guardato, quanto eri lì -

Anche un ago luminoso ha bisogno di essere forato di tanto in tanto

E guardando te, sono corsa anche io

Come una mattina leggermente ubriaca e smarrita

Come una mattina leggermente ubriaca e smarrita

Non ho più paura di me stesso

Non mi dispiace più per te

Anche se torni di nuovo

Due di noi

Penso di sapere come doveva andare

Dove non dovrebbe esserci sazietà, dove dovrebbe essere fatto il punto

Ho sbagliato, non ero più io

In un modo così diverso, su un altro mondo

In un modo così diverso, su un altro mondo

Quanto hai guardato, quanto eri lì -

Anche un ago luminoso ha bisogno di essere forato di tanto in tanto

E guardando te, sono corsa anche io

Come una mattina leggermente ubriaca e smarrita

Come una mattina leggermente ubriaca e smarrita

Non ho più paura di me stesso

Non mi dispiace più per te

Anche se torni di nuovo

Due di noi

Ce ne sono sempre diversi che tornano sempre

Uno, due, centinaia in colonne

Quando si parla ad alta voce, quando si canta una canzone tranquilla

Su cose che non vanno mai via

Su cose che non vanno mai via