Krzyk - AdMa

Mam ochotę tym pierdolnąć, jakby było ze szkła

Poprzecinać sobie przy tym wszystkie żyły jakie mam

Obrót w proch jak w Pompejach, zgładzona jak wilk tasman

Razem z zażaleniem, że istnienie ciągle oczekuje braw

Słów potok — wypluję to z siebie

Gdzie pokój — ja to nie Ebadi, nie?

Mam wiele kłopotów, mała, wiele srok za ogon brałam

Jednostajność zabijała, mała, mnie

Nie wiara w moje możliwości

Spadałam w swoich oczach bez przyszłosci

Ambicja i hałas naraz

Krzyk absorbujacy, emocjonujacy, emocjonalności

Marazm miałam, czułam, czuję to, co Ty

Czuję, czuję to, co Ty, czuję, czuję to, co Ty!

Wena nie zmienia hierarchi żyć, chociaż myślisz, że to szczyt

Głowę wciąż podnoszę wzwyż, patrz Ty

Tak jak Ty.

Krzycz, krzycz, krzycz

Prosta sztuka, sztuka za inteligentna

Dama skryta, dama bezpruderyjna

Też lubię przekleństwa szeptać

Z brakiem poprawności w gestach, co wypada mi Ci zeznać

Nie, nie, nie, nie znam słowa «przestań»

Nie, nie, nie, nie znam słowa «przestań», nie znam słowa «przestań»

Klasyfikuję uczucia w umysłu odmętach

Serce jest mi mięśniem, im wcześniej, tym lepiej

Gdy się opamiętasz, emocje nie idą z serca

Nowa kwestia?

Medycyna to potwierdza

Mam tą chorą jazdę tak jak Ty

Wstrzymuję atrakcję, wabiąc wstyd

Moralność, naprawdę?

Quo vadis?

Odrzucam tą sztuczną maskę tak jak Ty

Czasem czuję furię w sobie, to się rozprzestrzenia, uwierz

Mam już dość bycia poprawną, pali, pali mnie hamulec

Spuszczam z tonu, krzyk, rozumiesz?

W uszach czujesz?

Tej wolności potrzebuję (potrzebujesz), nagi instynkt, bierz, łap uwierz

Emocje dzisiaj wypluję w epitetach bez ogródek

Porywczość i pokutę, poznasz drugie «Ja» w minutę

«Ja» bez złudzeń, pozbawioną tarcz, zakłóceń, mitów, sumień

«Ja» realne, bo chcę być sobą naprawdę

Voglio scoparlo come se fosse di vetro

Tagliami tutte le vene

Ridotto in polvere come Pompei, ucciso come un lupo di Tasmania

Insieme alla denuncia che l'esistenza attende ancora applausi

Un flusso di parole: lo sputerò

Dov'è la pace - io non sono Ebadi, giusto?

Ho un sacco di problemi, piccola, ho avuto molte gazze per la coda

La monotonia mi stava uccidendo, piccola

Non credere nelle mie capacità

Stavo cadendo nei miei occhi senza un futuro

Ambizione e rumore allo stesso tempo

Un urlo coinvolgente ed emozionante

Avevo apatia, sentivo, sento quello che senti tu

Sento, sento quello che senti, sento quello che senti!

Wena non cambia la gerarchia delle vite, anche se pensi che sia il massimo

Alzo ancora la testa, ci vediamo

Proprio come te.

Urla, urla, urla

Arte semplice, arte troppo intelligente

Una signora nascosta, una signora pudica

Mi piace sussurrare imprecazioni

Con la mancanza di correttezza nei gesti, che devo dirti

No, no, no, non conosco la parola "stop"

No, no, no, non conosco la parola "stop", non conosco la parola "stop"

Classifico i sentimenti nel profondo della mente

Il cuore è il mio muscolo, prima è meglio è

Quando torni in te, le emozioni non vengono dal cuore

nuovo problema?

La medicina lo conferma

Ho questa guida malata proprio come te

Tengo l'attrazione, adescando la vergogna

Morale, davvero?

Quo Vadis?

Respingo questa finta maschera proprio come te

A volte sento la furia dentro di me, si diffonde, credimi

Sono stufo di essere corretto, brucia, il mio freno brucia

Sto abbassando il tono, urlando, capisci?

Ti senti nelle orecchie?

Questa libertà di cui ho bisogno (tu hai bisogno), istinto di base, prendi, afferra, credi

Emozioni oggi sputerò senza mezzi termini in epiteti

Irruenza e penitenza, conoscerai il secondo "io" in un minuto

"Io" senza illusioni, privo di scudi, distrazioni, miti, coscienze

"Io" reale, perché voglio essere me stesso davvero