Lava - Alkistis Protopsalti

Σαν ηφαίστειο που ξυπνά

απ' όνειρο βαθύ

κι ό, τι φτιάχνει τα βουνά

κλαίει να γεννηθεί

Σαν ηφαίστειο που ξυπνά

εφτά γενιές σβηστό

Λάβα μου, λάβα μου

αίμα μου ζεστό

Κάτι λίγοι συγγενείς

ξαδέρφια μακρινά

πες μου αν έμεινε κανείς

για μας τα πετεινά

Κάτι λίγοι συγγενείς

στα έγκατα του νου

Λάβα μου, λάβα μου

σώμα τ' ουρανού

Εγώ το φως μετάλαβα

κι εκεί σε πάει η καρδιά συνήθως

Υπ' όψιν μου δεν τα 'λαβα

του κόσμου τα χλωμά

Κατάλαβα

Εγώ το φως μετάλαβα

κι αντέχω τη φωτιά

στο στήθος

Υπ' όψιν μου δεν τα 'λαβα

του κόσμου τα χλωμά

κατάλαβα

Σαν ηφαίστειο που ξυπνά

απ' όνειρο βαθύ

κι ό, τι φτιάχνει τα βουνά

κλαίει να γεννηθεί

Σαν ηφαίστειο που ξυπνά

εφτά γενιές σβηστό

Λάβα μου, λάβα μου

δάκρυ από Χριστό

Εγώ με λάβα τα 'λαβα

αυτά που λέει κρυφά το πλήθος

κι ας μοιάζαν θεοπάλαβα

τα αχ των ζωντανών

κατάλαβα

Come un vulcano che si sveglia

da un sogno profondo

e tutto ciò che fa le montagne

piange per nascere

Come un vulcano che si sveglia

sette generazioni fuori

La mia lava, la mia lava

il mio sangue è caldo

Alcuni parenti

cugini via

dimmi se qualcuno è rimasto

per noi i galli

Alcuni parenti

nelle viscere della mente

La mia lava, la mia lava

corpo celeste

Ho ricevuto la luce

ed è lì che di solito va il tuo cuore

Nella mia mente non li ho presi

del pallido mondo

Inteso

Ho ricevuto la luce

e posso resistere al fuoco

sul petto

Nella mia mente non li ho presi

del pallido mondo

Inteso

Come un vulcano che si sveglia

da un sogno profondo

e tutto ciò che fa le montagne

piange per nascere

Come un vulcano che si sveglia

sette generazioni fuori

La mia lava, la mia lava

strappare da Cristo

prendo la lava

cosa dice di nascosto la folla

anche se sembravano divinità

l'ah dei vivi

Inteso