Memurun Şarkısı - Bülent Ortaçgil

Pazartesi acımasız

Pazartesi sıkkın

Hep aynı şarkıyı söylemekten bıkkın

Bir masanın kenarları gibi buluşmazmışız, öyle derler

Oysa bütün masalarda dört köşe var

Umarsız ve umursamaz günler, gözlerde bir habersizlik var

Salı, çarşamba uzun

Salı, Çarşamba sonsuz

Hiçbir işe yaramazlar, sensiz

Bir ağacın yaprakları kadar, özgürmüşüz, öyle derler

Oysa bütün yapraklar, aynı kökten çıkar

Umarsız ve umursamaz günler, gözlerde bir habersizlik var

Perşembe kadar güzelsin

Perşembe kadar hızlı

Her daim bir cümbüş arasında, gizli

Bir yıldızın köşeleri kadar uzakmışız, öyle derler

Oysa yakından bakınca yıldızlar yuvarlaktırlar

Umarsız ve umursamaz günler, gözlerde bir habersizlik var

Cumartesi, Cumartesi, sanki bir kış sonrası

Küçük renkli bir sofrada sabah kahvaltısı

Bir katarın vagonları gibi özelmişiz, öyle derler

Oysa bütün vagonlar aynı rayda gider

Umarsız ve umursamaz günler, gözlerde bir habersizlik var

Her son bir umuttur

Her başlangıç bir kuşku

Eğer günlerden pazarsa, arife keyfi

Bir meyvanın çekirdeği gibi atılmışız, öyle derler

Oysa yaşam meyvadan değil, çekirdekten çıkar

Umarsız ve umursamaz günler, gözlerde bir habersizlik

Umarsız ve umursamaz günler, gözlerde bir habersizlik var

Il lunedì è brutale

Lunedì annoiato

Stanco di cantare sempre la stessa canzone

Dicono che non ci incontriamo come i bordi di un tavolo

Tutti i tavoli hanno quattro angoli.

Giorni disperati e negligenti, c'è ignoranza negli occhi

Martedì, mercoledì lungo

Martedì, mercoledì senza fine

Sono inutili senza di te

Come le foglie di un albero, dicono che siamo liberi

Tutte le foglie provengono dalla stessa radice.

Giorni disperati e negligenti, c'è ignoranza negli occhi

sei bella come giovedì

veloce come giovedì

Sempre in rivolta, nascosto

Siamo lontani come gli angoli di una stella, dicono

Tuttavia, se guardi da vicino, le stelle sono rotonde.

Giorni disperati e negligenti, c'è ignoranza negli occhi

Sabato, sabato, come dopo un inverno

La colazione del mattino su un piccolo tavolo colorato

Dicono che siamo speciali come una carrozza ferroviaria

Mentre tutti i carri vanno sullo stesso binario

Giorni disperati e negligenti, c'è ignoranza negli occhi

Ogni ultima speranza

Ogni inizio è un dubbio

Se è domenica, il divertimento della vigilia

Siamo scartati come il seme di un frutto, così si dice

Tuttavia, la vita non viene dal frutto, ma dal seme.

Giorni disperati e negligenti, ignoranza negli occhi

Giorni disperati e negligenti, c'è ignoranza negli occhi