Son Görüş - Elnarə Xəlilova, PRoMete

Bitər bütün dəli eşqlər

Bizimki bitməz

O gülüşün, görünüşün

Fikrimdən getməz

Sanki double espresso

Yuxumu çəkdin ərşə

Yalvarıram, gəl, gəl, gəl, gəl

Son görüşə

Son dəfə səninlə görüşək

Nə olar, olar

Bəlkə bahar gələr

Bəlkə güllər solar

Son dəfə baxarıq bəlkə də

Göz-gözə

Bəlkə də yetmədi

Bu görüş bizə

Son dəfə səninlə görüşək

Nə olar, olar

Bəlkə bahar gələr

Bəlkə güllər solar

Son dəfə baxarıq bəlkə də

Göz-gözə

Bəlkə də yetmədi

Bu görüş bizə

Bircə məni atma, atma, atma

Buraxıb getmə

Bircə məni atma, atma, atma

Sənsiz heçəm

Bircə məni atma, atma, atma

Buraxıb getmə

Bircə məni atma, atma, atma

Sənsiz heçəm

Ən gözəl sətirlər yazılır həsrətin təsiriylə

Sən mənə təsir elə, qoy mən yazım xoşbəxtlikdən

Dəstəyin o biri ucunda ağlayıb dedin — son görüşdür

Bil, mən yenə də şikayət etməyəcəm bu bəxtimdən

Səni mənə elə-belə rast gətirə bilməz fələk

Burda biz bilmədiyimiz bir hikmət olssa gərək

Yaşamaq yanmaqsa, sevmək partlamaqdır

Partladıq, parçalandıq, hissləri yaydı külək

Məni sənlə görüşə gətirən yollar

Necə də qısadır

Nə zaman uçaq?

Başlanğıclar kimi olmur

Heç vaxt sonlar

Və sənin o gözlərin…

Mənə baxır onlar

Son dəfə səninlə görüşək

Nə olar, olar

Bəlkə bahar gələr

Bəlkə güllər solar

Son dəfə baxarıq bəlkə də

Göz-gözə

Bəlkə də yetmədi

Bu görüş bizə

Bircə məni atma, atma, atma

Buraxıb getmə

Bircə məni atma, atma, atma

Sənsiz heçəm

Bircə məni atma, atma, atma

Buraxıb getmə

Bircə məni atma, atma, atma

Sənsiz heçəm

Tutti gli amori folli finiscono

Il nostro non finisce

Quel sorriso, guarda

Non lascia la mia mente

È come un doppio espresso

Hai portato il mio sogno sul trono

Per favore, vieni, vieni, vieni, vieni

All'ultimo incontro

Ci vediamo per l'ultima volta

Cosa si può fare

Forse sta arrivando la primavera

Forse i fiori svaniranno

Forse lo guarderemo un'ultima volta

Faccia a faccia

Forse non ha mangiato

Ce lo ha detto questo incontro

Ci vediamo per l'ultima volta

Cosa si può fare

Forse sta arrivando la primavera

Forse i fiori svaniranno

Forse lo guarderemo un'ultima volta

Faccia a faccia

Forse non ha mangiato

Ce lo ha detto questo incontro

Basta non lanciarmi, non lanciare, non lanciare

Non partire

Basta non lanciarmi, non lanciare, non lanciare

Non posso vivere senza di te

Basta non lanciarmi, non lanciare, non lanciare

Non partire

Basta non lanciarmi, non lanciare, non lanciare

Non posso vivere senza di te

I versi più belli sono scritti sotto l'influenza del desiderio

Mi impressioni, lasciami scrivere felicemente

Hai pianto dall'altra parte del supporto e hai detto: questo è l'ultimo incontro

Sai, non mi lamenterò più di questa fortuna

Non posso incontrarti così

Ci deve essere saggezza qui che non conosciamo

Vivere è bruciare, amare è esplodere

Siamo esplosi, ci siamo frantumati, il vento ha soffiato i nostri sentimenti

I modi che mi hanno portato a conoscerti

Quanto corto

Quando volare?

Non sono come gli antipasti

Non finisce mai

E quei tuoi occhi...

Mi guardano

Ci vediamo per l'ultima volta

Cosa si può fare

Forse sta arrivando la primavera

Forse i fiori svaniranno

Forse lo guarderemo un'ultima volta

Faccia a faccia

Forse non ha mangiato

Ce lo ha detto questo incontro

Basta non lanciarmi, non lanciare, non lanciare

Non partire

Basta non lanciarmi, non lanciare, non lanciare

Non posso vivere senza di te

Basta non lanciarmi, non lanciare, non lanciare

Non partire

Basta non lanciarmi, non lanciare, non lanciare

Non posso vivere senza di te