M' Enohlei o Eaftos Mou - Giorgos Mazonakis

Στα όχι δεν τολμώ αλήθεια πια να πω

Στο ψέμα μου ζητώ βοήθεια

Τα όχι σου σιωπή το τέλος πριν να'ρθεί

Δε γίνεται η αρχή συνήθεια

Ξέρω ότι με πρόδωσε, αλύπητα με σκότωσε

Τα όχι και τα ναι μου, μόνος μου εγώ

Μ' ενοχλεί ο εαυτός μου, με μπερδεύει

Πόσο εύκολα μπορεί να σε λατρεύει

Πόσο δύσκολα τα λάθη σου τα ξέχασα

Μ' ενοχλεί το φέρσιμο σου, με σκοτώνει

Τόσο γρήγορα το βλέμμα σου με λιώνει

Πόσο άργησα να νιώσω ότι σ' έχασα

Τα ναι και η ψύχη πεθαίνουν για ζωή

Μα δε χωράνε πια στο σώμα

Τα ναι σου μια βροχή ελπίδα από γυαλί

Που βούλιαξε και αυτή στο χώμα

Ξέρω ότι με πρόδωσε, αλύπητα με σκότωσε

Τα όχι και τα ναι μου, μόνος μου εγώ

Μ' ενοχλεί ο εαυτός μου, με μπερδεύει

Πόσο εύκολα μπορεί να σε λατρεύει

Πόσο δύσκολα τα λάθη σου τα ξέχασα

Μ' ενοχλεί το φέρσιμο σου, με σκοτώνει

Τόσο γρήγορα το βλέμμα σου με λιώνει

Πόσο άργησα να νιώσω ότι σ' έχασα

Non oso più dire la verità

Nella mia bugia chiedo aiuto

Il tuo no silenzio prima che arrivi la fine

L'inizio non diventa un'abitudine

So che mi ha tradito, mi ha ucciso senza pietà

Il mio no e il mio sì, io solo

Mi dà fastidio, mi confonde

Con quanta facilità può adorarti

Quanto ho dimenticato i tuoi errori

Il tuo abbigliamento mi dà fastidio, mi uccide

Il tuo sguardo mi scioglie così velocemente

Quanto tardi ho sentito di averti perso

Sì e l'anima muore per la vita

Ma non si adattano più al corpo

Il tuo sì è una pioggia di speranza di vetro

Che anche lei sia caduta a terra

So che mi ha tradito, mi ha ucciso senza pietà

Il mio no e il mio sì, io solo

Mi dà fastidio, mi confonde

Con quanta facilità può adorarti

Quanto ho dimenticato i tuoi errori

Il tuo abbigliamento mi dà fastidio, mi uccide

Il tuo sguardo mi scioglie così velocemente

Quanto tardi ho sentito di averti perso