Mou Milas Ma Noiotho Monos - Giorgos Mazonakis

Σαν φεγγάρι που τις νύχτες αλητεύει

Η καρδιά μου στο σκοτάδι ταξιδεύει

Κάτι ψάχνει για να βρει

Το ποτήρι μες στα χείλη μου ραγίζει

Ένα σώμα που πονάει τραυματίζει

Και ν' αλλάξει δε μπορεί

Μου μιλάς μα νοιώθω μόνος

Σαν δραπέτης φεύγει ο χρόνος

Και τον ψάχνεις στην στροφή

Μου μιλάς μα νοιώθω μόνος

Φίλος μένει μόνο ο πόνος

Δεν υπάρχει επαφή

Σε κοιτάζω μες στα μάτια δεν με βλέπεις

Τη ζωή μου στο λεπτό την ανατρέπεις

Και δεν έχεις τι να πεις

Κι όλο ψάχνω μες στο χάος που με ζώνει

Βλέπω πλήθος κι όμως είναι όλοι μόνοι

Μένει ο ήχος της σιωπής

Come una luna che vaga di notte

Il mio cuore nel buio viaggia

Sta cercando qualcosa da trovare

Il vetro delle mie labbra si sta rompendo

Un corpo che fa male fa male

E non può cambiare

Tu parli con me ma io mi sento solo

Il tempo vola come un fuggitivo

E tu lo cerchi nel turno

Tu parli con me ma io mi sento solo

Solo il dolore rimane un amico

Non c'è contatto

Ti guardo negli occhi, tu non mi vedi

Metti sottosopra la mia vita in un minuto

E non hai niente da dire

E continuo a guardare nel caos che mi circonda

Vedo una folla eppure sono tutti soli

Il suono del silenzio rimane