Ik Wou - Herman Van Veen

Ik wou dat ik dat had

Dat buiten alle tijd staan soms van jou

Een mens van heel ver terug zijn, of de vrouw

Van lang nadat jij zelf bent gestorven

Dat eeuwig zijn, dat verre, dat nabije

Ik wou dat ik dat had

Dat rustige terwijl je ligt te vrijen

Dat aardse hemelrijk tussen je dijen

Ik wou dat ik dat had

Dat lange lachen van je en dat luisteren

Dat tegen wie er aan je borst ligt fluisteren

Dat juichen bij een waterende zon

Ik wou dat ik dat kon

Als ik het in me had

Dat als een kerel fietsen door de wind

Met voor- en achterop het kleine kind

Van kort nadat jij zelf bent gestorven

Dat machtige, dat dappere, dat zachte

Als ik het in me had

Dat nuttig zijn terwijl je zit te wachten

Vrijgevig zijn met elk van je gedachten

Ik wou … dat ik dat kon!

Dat zomaar negen maanden lopen groeien

Je zonder schaamte met je binnenkant bemoeien

Ik wou dat ik dat kon

Als ik het in me had

Dat felle van een ritselende struik

Dat leven dat blijft leven in je buik

Dat leven als je even bent gestorven

Dat opstaan, weer dat rennen en dat wiegen

Als ik het in me had had

Dat stralende terwijl je staat te liegen

Dat je een man wilt zijn en mij dan zou bedriegen

Ik wou dat ik dat kon!

Vorrei averlo avuto

Che stare al di fuori di ogni tempo a volte è tuo

Essere un essere umano da molto lontano, o la donna

Da molto tempo dopo che sei morto tu stesso

Quell'essere eterno, quello lontano, quello vicino

Vorrei averlo avuto

Quella calma mentre fai l'amore

Quel regno terrestre celeste tra le tue cosce

Vorrei averlo avuto

Quella tua lunga risata e quell'ascolto

Sussurra a chiunque ti stia addosso

Quel tifo davanti a un sole che piove

Vorrei poter

Se ce l'avessi dentro di me

È come un ragazzo che pedala nel vento

Con il bambino piccolo davanti e dietro

Da poco dopo che sei morto tu stesso

Così potente, così coraggioso, così gentile

Se ce l'avessi dentro di me

Essere utili mentre aspetti

Sii generoso con ogni tuo pensiero

Vorrei... di poterlo fare!

Che solo nove mesi di cammino crescono

Ti intrometti senza vergogna con il tuo interno

Vorrei poter

Se ce l'avessi dentro di me

Quel feroce di un cespuglio frusciante

Quella vita che vive nella tua pancia

Quella vita in cui sei morto da un po'

Quell'alzarsi, quella correre di nuovo e quel dondolarsi

Se ce l'avessi dentro di me

Quel radioso mentre menti

Che vuoi essere un uomo e poi ingannarmi

Vorrei poter!