Jacob Olle - Herman Van Veen

Jacob Olle die reed tachtig

En het stoplicht sprong op rood

Het ligt nog vers in het geheugen

Want hij is pas 1 dag dood

Veertien regels, bladzij zeven

Vond ik in het ochtendblad

Maar de tijd heelt alle wonden

Met vergeet, men vergat

Via de Karel Doormankade

Langs het standbeeld van Calvijn

Over de Pieter Mauritssingel

Naar het Wilhelminaplein

Grote woorden, grote namen

Olle’s naam was niet zo groot

Toch is er een overeenkomst

Want hij is nu net zo dood

Vroeger vocht hij voor de vrede

In een ver en vochtig land

Schoot hij dertig man aan stukken

En stak daarna het dorp in brand

Hiervoor kreeg hij toen 't grootkruis

In de Nederlandse leeuw

Maar soms werd hij 's nachts weer wakker

Met een kreet, met een schreeuw

Over de Gouverneur van Heutzlaan

Langs het standbeeld van Colijn

Rijdt hij naar z’n laatste rustplaats

Aan het Keizer Karelplein

Grote woorden, grote namen

Olle’s naam was niet zo groot

Maar misschien komt hij ze tegen

Want hij is nu net zo dood

Aan het graf wat mooie woorden

En met een soldaat op wacht

Troost het vaderland een moeder

Die een held ter wereld bracht

Vrolijk lachend op de foto

Met z’n blonde bibophaar

Staat hij in een zilveren lijst

Twintig jaar, op het dressoir

Jacob Olle, wij beloven

Dat jouw naam blijft voortbestaan

Nee, wij zullen nooit vergeten

Wat je voor ons hebt gedaan

Er is een pad naar hem genoemd

Want een straat kon er niet af

Onkruid groeit er, duinroos bloeit er

Het is een stuk buiten de stad

Weinig mensen kom je tegen

Op het Jacob Ollepad

Zelfs een hond keert halverwege weer terug

Het loopt dood…

Jacob Olle che guidava ottanta

E il semaforo è diventato rosso

È ancora fresco nella memoria

Perché è morto solo da 1 giorno

Quattordici righe, pagina sette

Ho trovato sul giornale del mattino

Ma il tempo guarisce tutte le ferite

Con dimenticare, uno ha dimenticato

Tramite Karel Doormankade

Lungo la statua di Calvino

A proposito di Pieter Mauritssingel

Alla Wilhelminaplein

Grandi parole, grandi nomi

Il nome di Olle non era così grande

Eppure c'è un accordo

Perché ora è proprio così morto

Combatteva per la pace

In una terra lontana e umida

Fece a pezzi trenta uomini

E poi appiccare il fuoco al villaggio

Per questo è stato insignito della Gran Croce

Nel leone olandese

Ma a volte si svegliava di nuovo di notte

Con un grido, con un grido

Sul governatore di Heutzlaan

Lungo la statua di Colijn

Cavalca fino al suo ultimo luogo di riposo

A Keizer Karelplein

Grandi parole, grandi nomi

Il nome di Olle non era così grande

Ma forse li incontrerà

Perché ora è proprio così morto

Alla tomba delle belle parole

E con un soldato in attesa

Consola la patria una madre

Che ha dato alla luce un eroe

Sorridendo allegramente sulla foto

Con i suoi capelli biondi a bavarese

È in una lista d'argento?

Vent'anni, sul comò

Jacob Olle, lo promettiamo

Possa il tuo nome vivere

No, non dimenticheremo mai

Cosa hai fatto per noi

C'è un sentiero che porta il suo nome

Perché una strada non poteva scendere

Le erbacce crescono lì, lì fiorisce la rosa delle dune

È molto fuori città

Poche persone che incontri

Sul Jacob Ollepad

Anche un cane torna a metà

È morto…