Tetris - Julia Marcell

Póki własny rząd

Zębów szczerzyć mogę

Château la migraine

Wznoszę na Waszą cześć

Nie dostaniecie mnie!

Jestem królewskim matematykiem

Na dworze Mieszka Pustego

Tnę, kombinuję, zaciskam pasy

Byle byle do pierwszego

Jako konstruktor swej rzeczywistości

Robię nawet jak nie robię

Priorytetowo nie cierpię zwłoki

Wyciskam 25 godzin na dobę

Tetris!

Wszystkie swoje sprawy

W głowie wciąż obracam

Główkuję, kombinuję

Póki własny rząd

Zębów szczerzyć mogę

Château la migraine

Wznoszę na Waszą cześć

Nie dostaniecie mnie!

Dzięki Ci Panie za przypominanie mi

Filmami o superbohaterach

Że ulice jeszcze

Nie stoją w ogniu

Więc chyba jednak przesadzam

A tymczasem sprytnie

Udaję, że nie czytam

Porad gazetowych psychologów

O tym jak pozytywnie zapomnieć

Że lepiej się poczuć chciałam

I widzę ciągle te same twarze

Medale sobie rozdają

Tak dziarsko im czoła

Błyszczą we fleszach

Tak czule o kontekst dbają

I mam już pewność

Że kiedyś, w przyszłości

Piękny mi dyplom wydadzą

Już świerzbią ich ręce

By pomnik mi stawiać

Za mój nadzwyczajny Highscore

Tetris!

Nie Matrix

Nie Minecraft

Nie Super Mario

Póki własny rząd

Zębów szczerzyć mogę

Château la migraine

Wznoszę na Waszą cześć

Nie dostaniecie mnie!

Mentre il proprio ordine

Posso dirti i miei denti

Castello l'emicrania

Sollevo in tuo onore

Non mi stai prendendo!

Sono un matematico reale

Alla corte di Mieszko Pusty

Taglio, combino, stringo le cinture

Tutto tranne il primo

Come costruttore della sua realtà

Lo faccio anche quando non lo faccio

Odio il ritardo come priorità

Spremevo 25 ore al giorno

Tetris!

Tutti i tuoi affari

Continuo a girare nella mia testa

Sto pensando, sto provando

Mentre il proprio ordine

Posso dirti i miei denti

Castello l'emicrania

Sollevo in tuo onore

Non mi stai prendendo!

Grazie Signore per avermelo ricordato

Film di supereroi

Che le strade siano ferme

Non sono in fiamme

Quindi credo di esagerare dopo tutto

Nel frattempo intelligente

Faccio finta di non leggere

I consigli degli psicologi dei giornali

Come dimenticare in positivo

Che volevo sentirmi meglio

E vedo sempre le stesse facce

Stanno regalando medaglie

Li affrontano così audacemente

Brillano nei lampi

Si preoccupano così sensibilmente del contesto

E sono già sicuro

Che in futuro

Mi daranno un bel diploma

Le loro mani stanno già prudendo

Per erigere un monumento per me

Per il mio straordinario record

Tetris!

Non la matrice

Non Minecraft

Non Super Mario

Mentre il proprio ordine

Posso dirti i miei denti

Castello l'emicrania

Sollevo in tuo onore

Non mi stai prendendo!