Domenica - Marco Borsato

Zacht als een bries

Die ritselt door de bomen

Vormen mijn lippen jouw naam

En denk ik aan jou

Iedere nacht

Zie ik je in m’n dromen

En fluister dan dicht bij jouw mond

Hoeveel ik van je hou

Oh ja, ik weet wel dat jij niet vrij bent

Maar ik zal wachten tot jij van mij bent

Domenica

Ooit op een dag

Dan zul je naar me luisteren

En dan zul je begrijpen dat wij

Zijn geschapen voor elkaar

Tot op die dag

Zal ik alleen maar fluisteren

Ik wacht op een teken van jou

Een blik of een gebaar

Oh ja, ik weet wel dat jij niet vrij bent

Maar ik heb geduld en ik zal wachten totdat jij van mij bent

Ik droom van ons hier

In het duister

Ik zie je gezicht

En in m’n hoofd klinkt ons gefluister

Domenica

Domenica

Oh ja, ik weet wel dat jij niet vrij bent

Maar ik heb geduld en ik zal wachten totdat jij van mij bent

Ik wacht op jou

Al duurt het eeuwen

Ik fluister je naam

Maar eens komt de dag dat ik hem zal schreeuwen

Domenica

Domenica

Morbido come una brezza

Che fruscia tra gli alberi

Le mie labbra formano il tuo nome

E io penso a te

ogni notte

ti vedo nei miei sogni

E poi sussurra vicino alla tua bocca

Quanto ti amo

Oh sì, lo so che non sei libero

Ma aspetterò finché non sarai mia

Domenica

Un giorno

Allora mi ascolterai

E allora capirai che noi

Sono fatti l'uno per l'altro

Fino a quel giorno

Devo solo sussurrare

Sto aspettando un tuo segno

Uno sguardo o un gesto

Oh sì, lo so che non sei libero

Ma ho pazienza e aspetterò finché non sarai mio

Sogno di noi qui

Nell'oscurità

Ti vedo in faccia

E nella mia testa sentiamo i nostri sussurri

Domenica

Domenica

Oh sì, lo so che non sei libero

Ma ho pazienza e aspetterò finché non sarai mio

Ti sto aspettando

Già ci vogliono secoli

Sussurro il tuo nome

Ma verrà il giorno in cui gli urlerò contro

Domenica

Domenica