Opa - Marco Borsato

Vroeger zat ik uren op de stoel bij opa

Hij vertelde me dan altijd een verhaal

Of we gingen samen naar de golven kijken

En de mensen kenden opa allemaal

Ja ik weet nog hoe we konden blijven lachen

Om een hondje dat daar speelde op het strand

En dat zomaar naar de golven ging staan blaffen

Of daar vechten met een weggewaaide krant

En zo liepen we vaak zonder wat te zeggen

Lange einden heel gezellig hand in hand

En dan keek ik om en zag mijn kleine voeten

Naast mijn opa’s grote stappen in het zand

Maar nu loop ik in m’n eentje want mijn opa loopt niet meer

En ik breng m’n kleine tranen naar die hele grote zee

Ik zie nog mijn opa liggen als een stille witte pop

Opa sloot voorgoed zijn ogen en hij slaat ze nooit meer op

Maar nu loop ik in m’n eentje want mijn opa loopt niet meer

En ik breng m’n kleine tranen naar die hele grote zee

Ik zie nog mijn opa liggen als een stille witte pop

Opa sloot voorgoed zijn ogen en hij slaat

Ze nooit meer op

Duizend golven spoelden over opa’s stappen

Het zijn alleen m’n eigen voeten die daar staan

Maar ik ken nog zijn verhalen en zijn grappen

En ik weet nog wat ik met hem heb gedaan

En zo is opa toch een beetje blijven leven

Want herinneringen raak je nooit meer kwijt

En hij heeft me zoveel goede raad gegeven

Dus hij blijft gewoon m’n opa voor altijd

En zo liepen we vaak zonder veel te zeggen

Lange einden heel gezellig hand in hand

En dan keek ik om en zag mijn kleine voeten

Naast mijn opa’s grote stappen in het zand

Maar nu loop ik in m’n eentje want mijn opa loopt niet meer

En ik breng m’n kleine tranen naar die hele grote zee

Ik zie nog mijn opa liggen als een stille witte pop

Opa sloot voorgoed zijn ogen en hij slaat ze nooit meer op

Maar nu loop ik in m’n eentje want mijn opa loopt niet meer

En ik breng m’n kleine tranen naar die hele grote zee

Ik zie nog mijn opa liggen als een stille witte pop

Opa sloot voorgoed zijn ogen en hij slaat

Ze nooit meer op

Mi sedevo per ore sulla sedia del nonno

Mi raccontava sempre una storia

Oppure siamo andati insieme a guardare le onde

E tutte le persone conoscevano il nonno

Sì, mi ricordo come potevamo continuare a sorridere

A un cane che ha giocato lì sulla spiaggia

E questo ha appena iniziato ad abbaiare alle onde

Oppure combatti lì con un giornale saltato

E quindi spesso camminavamo senza dire nulla

Estremità lunghe molto comode mano nella mano

E poi mi sono guardato intorno e ho visto i miei piedini

Accanto ai grandi passi di mio nonno nella sabbia

Ma ora cammino da solo perché mio nonno non cammina più

E porto le mie lacrime a quel mare così grande

Vedo ancora mio nonno sdraiato come una bambola bianca silenziosa

Il nonno ha chiuso gli occhi per sempre e non li ha mai salvati

Ma ora cammino da solo perché mio nonno non cammina più

E porto le mie lacrime a quel mare così grande

Vedo ancora mio nonno sdraiato come una bambola bianca silenziosa

Il nonno ha chiuso gli occhi per sempre e colpisce

Lei mai più

Mille onde bagnarono i passi del nonno

Sono solo i miei piedi lì in piedi

Ma ricordo ancora le sue storie e le sue battute

E ricordo cosa gli ho fatto

E così il nonno ha vissuto un po'

Perché non perderai mai i ricordi

E mi ha dato tanti buoni consigli

Quindi sarà solo mio nonno per sempre

E così spesso camminavamo senza dire molto

Estremità lunghe molto comode mano nella mano

E poi mi sono guardato intorno e ho visto i miei piedini

Accanto ai grandi passi di mio nonno nella sabbia

Ma ora cammino da solo perché mio nonno non cammina più

E porto le mie lacrime a quel mare così grande

Vedo ancora mio nonno sdraiato come una bambola bianca silenziosa

Il nonno ha chiuso gli occhi per sempre e non li ha mai salvati

Ma ora cammino da solo perché mio nonno non cammina più

E porto le mie lacrime a quel mare così grande

Vedo ancora mio nonno sdraiato come una bambola bianca silenziosa

Il nonno ha chiuso gli occhi per sempre e colpisce

Lei mai più