Blog Filatelistow Polskich - Myslovitz

Nowy wpis, to ja i moich kilka chwil

Jakiś wzrost i wiek.

Wolny dzień, 64 kilo mnie

Wreszcie pusty dom.

Feta, dex, klaser prawie pełny już

Pod powieki coś.

Wszystko to, co można, co użyźnia mózg

Doświadczenie mam.

Wielki strzał, a bez recepty czekam więc

Aż coś zacznę czuć.

Chmury, dym, tysiące twarzy, smog i Bóg

Już wczytało się.

Czy ja jestem tu, nie czuję nic

Już nie oddycham, nie wiem, jak na twarzy krzyk

Obraz ściemnia się, faluję, tracę wzrok

Nie wiem co to jest

Wykręca głowę mi

Krew gotuje się i ręce drżą

Jak plastelinę wgniata mnie w dywanu włos

Jedna tylko myśl, przeczekać skończyć to

Wracam patrzę, wiem, było bardzo źle

Byłem blisko, by dowiedzieć się

Czy zakończeniem dziurą śmierć czy brama jest

Trzeba dotknąć dna, naprawdę czy to tu?

Nie wiem gdzie to jest

Wystarczy, czy to już?

La new entry siamo io e i miei pochi momenti

Una certa altezza ed età.

Giorno libero, 64 chili di me

Finalmente una casa vuota.

Feta, dex, il francobollo è quasi pieno adesso

Qualcosa sotto le palpebre.

Tutto ciò che serve per fertilizzare il cervello

Ho esperienza.

Ottimo scatto, quindi sto aspettando senza ricetta

Finché non comincio a sentire qualcosa.

Nubi, fumo, mille volti, smog e Dio

È già caricato.

Sono qui non sento niente

Non respiro più, non so urlare

L'immagine si scurisce, sventolo, perdo la vista

non so cosa sia

Mi gira la testa

Il sangue ribolle e le mani tremano

Come la plastilina, i miei capelli sono premuti sul tappeto

Solo un pensiero, aspetta che finisca

Torno indietro, lo so, è stato molto brutto

Ero vicino per scoprirlo

Che il finale sia la morte o il cancello

Devi toccare il fondo, è davvero qui?

non so dove sia

È già abbastanza?