Zagadka Pawiego Wzoru - Natalia Nykiel

Egzotyczne dywany, blady świt

Rozlane mleko czerwień zmienia w róż, cicho tu

Odcisk buta nieznany, jeden włos

Na ostrzu noża czas zatrzymał się, 6:02

Ktoś zadał cios, pierwszy cios

I trafił w ścianę, zapalił się lont

Stłoczonych zdarzeń odezwał się głos

Zza siedmiu gór i mórz

Ktoś oddał strzał, pierwszy strzał

Kulą w płot wycelował, a ta

Zmieniła lot i nie dało się już

Podzielić nic na pół

Rozstrzelane talerze w pawi wzór

Podłoga trzeszczy pod naciskiem stóp, zimno tu

W popielniczce zastany biały jeż

Na grzbiecie dźwiga niewidoczny ślad, DNA

Ktoś zadał cios, pierwszy cios

I trafił w ścianę, zapalił się lont

Stłoczonych zdarzeń odezwał się głos

Zza siedmiu gór i mórz

Ktoś oddał strzał, pierwszy strzał

Kulą w płot wycelował, a ta

Zmieniła lot i nie dało się już

Podzielić nic na pół

Ona i on tutaj byli

Wino wypili do dna

O co się tak pokłócili

Nikt się nie dowie i tak

Ktoś zadał cios, pierwszy cios

I trafił w ścianę, zapalił się lont

Stłoczonych zdarzeń odezwał się głos

Zza siedmiu gór i mórz

Ktoś oddał strzał, pierwszy strzał

Kulą w płot wycelował, a ta

Zmieniła lot i nie dało się już

Podzielić nic na pół

Tappeti esotici, alba pallida

Il rosso del latte versato diventa rosa, tranquillo qui

Impronta di scarpe sconosciuta, un capello

Il tempo si è fermato sul filo del coltello, 6:02

Qualcuno ha sferrato un colpo, il primo colpo

E ha colpito il muro, la miccia ha preso fuoco

Gli eventi affollati hanno parlato una voce

Da dietro le sette montagne e mari

Qualcuno ha sparato un colpo, il primo colpo

Lui ha puntato la palla contro la recinzione e lei

Ha cambiato volo e non si poteva più fare

Non dividere nulla a metà

Piatti frantumati a motivo di pavone

Il pavimento scricchiola sotto la pressione dei piedi, fa freddo qui

C'è un riccio bianco nel posacenere

C'è una traccia invisibile di DNA sul suo dorso

Qualcuno ha sferrato un colpo, il primo colpo

E ha colpito il muro, la miccia ha preso fuoco

Gli eventi affollati hanno parlato una voce

Da dietro le sette montagne e mari

Qualcuno ha sparato un colpo, il primo colpo

Lui ha puntato la palla contro la recinzione e lei

Ha cambiato volo e non si poteva più fare

Non dividere nulla a metà

Lei e lui erano qui

Hanno bevuto il vino fino in fondo

Di cosa avevano discusso

Nessuno lo saprà comunque

Qualcuno ha sferrato un colpo, il primo colpo

E ha colpito il muro, la miccia ha preso fuoco

Gli eventi affollati hanno parlato una voce

Da dietro le sette montagne e mari

Qualcuno ha sparato un colpo, il primo colpo

Lui ha puntato la palla contro la recinzione e lei

Ha cambiato volo e non si poteva più fare

Non dividere nulla a metà