Par Pēdējo Lapu - Nora Bumbiere

Dzīvoja reiz lapa zarā,

Dzīvoja tāvisiem garām — arīsev, arīsev.

Alkdama pēc zvaigznēm kāri,

Dzīvojāta lapām pāri — arīsev, arīsev.

Skaties, ceļiniek, tur augstu, augstu gaisā,

Staigāziemelis un māsas lapas kaisa…

Viņšjau nežēlos, viņšmetīs tieši sārtā

Lapas dzeltenās un lapas tumši sārtās.

Nemanot tāmũsu lapa,

Nemanot par zvaigzni tapa — arītu, arītu.

Nemanot tāzemēkrita,

Sadegot tur pat, kur citas — arītu, arītu.

Skaties, celiniek, tur augstu, augstu gaisā,

Staigāziemelis un māsas lapas kaisa…

Viņšjau nežēlos, viņšmetīs tieši sārtā

Lapas dzeltenās un lapas tumši sārtās.

Tumši sārtās, tumši sārtās, tumši sārtās.

C'era una volta una foglia in un ramo,

Li ho vissuti oltre - anche me stesso, anche me stesso.

Bramando le stelle,

Vissuto attraverso le pagine - anche per te stesso, anche per te stesso.

Guarda, viandante, là in alto, in alto nell'aria,

Un cavallo che cammina e una spolverata di foglie sorelle...

Non se ne pentirà, lo getterà dritto

Foglie gialle e foglie rosa scuro.

Senza notare la pagina,

Senza rendersene conto, è stata creata una stella - lo sarebbe, lo sarebbe.

Senza rendersene conto, la terra cadde,

Bruciare dove gli altri farebbero... farebbero, farebbero.

Guarda, custode, in alto, in alto nell'aria,

Un cavallo che cammina e una spolverata di foglie sorelle...

Non se ne pentirà, lo getterà dritto

Foglie gialle e foglie rosa scuro.

Rosa scuro, rosa scuro, rosa scuro.