Dənizin Intiharı - Okaber

(5 Dekabr — Günəşli neft yatağında

Baş vermiş qəzada həyatını itirmiş

Neftçilərimizə ithaf olunur)

Atasan bu dənizə özünü, o qədər boğulasanki

Səhər tezdən gecəyə qədər hər kəs unutsun səni

Ancaq yuxularda gələsən görüşlərə

Yada ki, içdiyin zəhrimarlar qurutsun səni.

Atasan bu dənizə özünü, (o qədər boğulasanki)

Fəryadın, qovuşsun haraylara

Son dəfə həsrətlə baxasan qağayılara

Atasan bu dənizə özünü, çırpılasan qayalara

Yazdığım bütün şeirləri də yırtıb aparasan

Bu yarımadanın bağrından natamam qalan

Bütün sevgiləri də dartıb aparasan!

Atasan bu dənizə özünü, heçkəslə barışmadan

Güvəndiyin dağların qarı dumana qarışmadan

Varlı-kasıb yarışmadan çıxartmadan təmizə özünü

Siqareti yarım çəkib, atasan bu dənizə özünü.

Mavilərdən iyrənib, dostuna çevriləsən mavi ləpələrin

Görəsənki, mavi dalğalar necə səpələnir

Təpələrin külə döndüyü yerlərdən uzaq qaçasan

Hündür bir yerdən uçasan yuxarı, sonra aşağı

Pıçıldayasan bu cümləni:

Sən varsan varam

Sən yoxsan yoxam!

-Necə də gülməli

Atasan bu dənizə özünü, qürura toxunmadan

Onsuzda yox olmusan, daha da yox olmadan

Dostlarla da artıq getməyəsən çiyin-çiyinə

Bir də, həmin saçların ətrini dəyişəsən dəniz iyinə.

Dərin nəfəs alıb, hər kəsdən qisas alıb ölümlə həyat kimi

Onunla mən: Məkkə və Mədinə, dəclə və fərat kimi

Onsuzda əbədiyyət heç vaxt sevməmişdi, əbədiləri!

(heç vaxt.)

Bizimsə dualarımız açıq havalardan titrədirdi müqəddəs sayılan məbədləri

Atasan bu dənizə özünü, heç kəs oyanmadan

Sübh namazından öncə, azan dayanmadan

Yağış yağmadan, ya da yağış əvəzinə, daş yağmadan

Qurunun oduna yaş yanmadan.

yalanlarla baş aldadan

Cəmiyyətdən uzaqlaşıb atasan bu dənizə özünü

Sevgilər də saxlayasan salam-sağollarda

Əlvidalara çatmamış saxlayasan yarı yollarda

Mən isə darıxdım, səslədim səni.

Yemək sırasını səbrsiz gözləyən

Kimsəsiz uşaq kimi səbrsiz gözlədim səni.

(Atasan bu dənizə özünü…)

(5 dicembre - Nel giacimento petrolifero di Gunashli

È morto nell'incidente

Dedicato ai nostri lavoratori petroliferi)

Se ti butti in questo mare, annegherai tanto

Lascia che tutti ti dimentichino dalla mattina presto fino a tarda notte

Ma nei sogni vieni alle riunioni

O lascia che i veleni che bevi ti prosciughino.

Ti sei gettato in questo mare, (quindi affoghi)

Grida, unisciti agli haraya

L'ultima volta che guardi con desiderio i gabbiani

Ti lanci in questo mare, colpisci gli scogli

Hai strappato tutte le poesie che ho scritto

Incompleto nel cuore di questa penisola

Tiri tutto l'amore!

Padre stesso in questo mare, senza riconciliarsi con nessuno

Senza interferire con la nebbia delle montagne di cui ti fidi

Pulisci te stesso senza togliere ricchi e poveri dalla concorrenza

Hai smesso di fumare e ti sei buttato in questo mare.

Disgustato dal blues, diventi amico dei blue kernels

Mi chiedo come si disperdano le onde blu

Scappi dai luoghi dove le colline diventano cenere

Voli su da un posto alto, poi giù

Sussurra questa frase:

Se lo sei, lo sono io

Io non sono te!

-Come è divertente

Padre stesso in questo mare, senza toccare l'orgoglio

Sei già scomparso, senza ulteriore scomparsa

Non vai più spalla a spalla con gli amici

Inoltre, puoi cambiare l'odore di quei capelli con l'odore del mare.

Fai un respiro profondo, vendicati di tutti, come la vita e la morte

Con lui: La Mecca e Medina, come il Tigri e l'Eufrate

Non aveva mai amato l'eternità prima, l'eternità!

(mai.)

Le nostre preghiere hanno scosso i sacri templi all'aria aperta

Padre stesso in questo mare, senza che nessuno si svegli

Prima dell'alba la preghiera, senza interrompere la chiamata alla preghiera

Senza pioggia, o invece di pioggia, senza pioggia

Asciugare il legno senza bruciare bagnato.

ingannato dalle bugie

Ti butti via dalla società e ti butti in questo mare

Ciao, se mantieni l'amore

Arrivederci a metà

E mi sei mancato, ti ho chiamato.

Aspettando con impazienza il pasto

Ti ho aspettato con impazienza come un bambino solitario.

(Padre stesso in questo mare...)