Strefa Komfortu - Paluch, Kobik

Miejskie realia, płynę tu jak ryba w wodzie

Żadna Italia, chmury przykrywają słońce

Wciąż anomalia, ziomy zdradzają za drobne

Od dawna standard, lojalni żyją tu samotnie

Moja strefa komfortu to nie hotele, pięć gwiazdek

Wśród wydyganych snobów i chłopaków z ojca hajsem

Jebać, bywam tam czasem, popularność mniej tam męczy

I jedyne z kim się kumam, to ziomale z recepcji

Życie bez masek, bez kreacji, pod publikę zawsze Niedopasowany, właśnie tak sam

siebie widzę

Moje otoczenie ma na mnie wpływy nikłe

Świadomy swej wartości, umiem samodzielnie myśleć

Nie jestem głosem biedy, nie jestem głosem bogów

Jestem głosem dla niemych, tych bez ruchomych schodów

Wygrzeję cię jak termy, jak nie odbierasz kodów

Nie dotrą tutaj hieny, moja strefa komfortu

Rodzina, żona, dom i w blokach moja wiara

To ty, z betonu tron, dla mnie jak alkantara

Codzienny życia sztorm, płynę na pełnych żaglach

Strefa komfortu, strefa komfortu

Prawie wszędzie wiezie mnie taryfa, nie private jet

Nie chcę spędzić życia na odwykach, tak jak Chevy Chase,

Zdarza się, że źle zasypiam, ale kiedy budzę się

Zawsze uśmiechnięta micha, żaden przypał tu nie wchodzi w grę

Więcej pieniędzy, to więcej problemów, a wydasz je pierwszy i tak bez problemu

Ilu zostanie kolegów?

Nie przytulisz się do papieru

Ile byś go nie przytulił, co jeszcze chcesz mi wmówić?

Choć lubię Gucci, Louis, pewnych rzeczy się tu nie kupi

Możesz mnie dotknąć ale nie poruszysz za chuj, mam ten komfort i konto

I co włożyć do garów choć talerze są z Ikei, a nie Sanchi Rosenthal ważne ze

mam z kim się dzielić kiedy kładę na nie

I to fakt światopogląd od lat bez zmian gdzie bym nie był gdzie nie mieszkał,

ty nie wierzysz?

O to nie dbam i to nie kwestia podejścia

A razem z pensja rośnie cena cena cena cena to najważniejsze się nie zmienia

Rodzina, żona, dom i w blokach moja wiara

To ty, z betonu tron, dla mnie jak alkantara

Codzienny życia sztorm, płynę na pełnych żaglach

Strefa komfortu, strefa komfortu

Śliscy koledzy jak w betonowym lesie kleszcze

Jak podasz rękę to przykleja się jak super glue

Miejski surwiwal wychowałem się w tych wodach leszcze

Od pasożytów blizny, jak rekin w głębi mórz

Nie chciałem zgnić na ośce choć trzymały mocno macki

Te nie przespane noce by odnaleźć styl bez kalki

Dziś mam świeżutką pościel i wysypiam się jak panicz

Strefa komfortu bronie dostępu do granic

Z psychiki szczątki ale tylko te najtwardsze jak czarne skrzynki przechowują

informacje by pamiętać to co ważne a co w życiu nie gra roli ziomuś praca nad

sobą mój jebany pracoholizm

Rodzina, żona, dom i w blokach moja wiara

To ty, z betonu tron, dla mnie jak alkantara

Codzienny życia sztorm, płynę na pełnych żaglach

Strefa komfortu, strefa komfortu

Realtà urbane, nuoto qui come un pesce nell'acqua

No Italia, le nuvole coprono il sole

Ancora un'anomalia, i ragazzi imbrogliano troppo poco

È stato a lungo uno standard, i fedeli vivono qui da soli

La mia zona di comfort non sono gli hotel, cinque stelle

Tra gli snob ribelli ei ragazzi di mio padre, i soldi

Cazzo, ci vado qualche volta, la popolarità lì è meno faticosa

E l'unica cosa con cui vado d'accordo sono gli amici alla reception

La vita senza maschere, senza creazioni, sempre Disadattati in pubblico, lo stesso

Posso vedere me stesso

L'ambiente che mi circonda ha poca influenza su di me

Consapevole del mio valore, posso pensare da solo

Non sono la voce della povertà, non sono la voce degli dei

Sono una voce per i muti, quelli senza scale mobili

Ti scalderò come termas, se non ricevi i codici

Le iene non arriveranno qui, la mia zona di comfort

Famiglia, moglie, casa e la mia fede nei condomini

Sei tu, un trono di cemento, come un Alcantara per me

La vita di tutti i giorni è una tempesta, navigo a vele spiegate

Zona di comfort, zona di comfort

Una tariffa mi porta quasi ovunque, non un jet privato

Non voglio passare la vita in riabilitazione come Chevy Chase

A volte mi addormento male, ma quando mi sveglio

Sempre sorridente Michael, nessun fuoco è un'opzione qui

Più soldi significano più problemi e li spenderai prima, nessun problema

Quanti amici ci saranno?

Non stai abbracciando la carta

Quanto non lo abbracceresti, cos'altro vuoi dirmi?

Anche se mi piace Gucci, Louis, alcune cose non le comprerai qui

Puoi toccarmi, ma non puoi muovere il mio uccello, ho questo conforto e conto

E cosa mettere nei vasi, anche se i piatti sono dell'Ikea, non Sanchi Rosenthal, importante per loro

Ho qualcuno con cui condividere quando li indosso

E questo è un dato di fatto della visione del mondo per anni senza cambiamenti, ovunque non vivrei,

tu non credi

Non mi interessa, e non è una questione di approccio

E insieme allo stipendio il prezzo aumenta il prezzo il prezzo non cambia la cosa più importante

Famiglia, moglie, casa e la mia fede nei condomini

Sei tu, un trono di cemento, come un Alcantara per me

La vita di tutti i giorni è una tempesta, navigo a vele spiegate

Zona di comfort, zona di comfort

I colleghi scivolosi come le zecche in una foresta di cemento

Se dai la mano si attacca come una grande colla

Il sopravvissuto urbano è stato allevato in queste acque da orate

Da parassiti cicatrice, come uno squalo nelle profondità dei mari

Non volevo marcire sull'asse, anche se tenevano stretti i tentacoli

Quelle notti insonni per ritrovare lo stile carbonless

Oggi ho la biancheria fresca e dormo come un maestro

La zona di comfort difende l'accesso ai limiti

Della psiche conservano i resti, ma solo quelli più duri, come le scatole nere

informazioni per ricordare cosa è importante e cosa non è importante nella vita homie lavorando

io il mio fottuto maniaco del lavoro

Famiglia, moglie, casa e la mia fede nei condomini

Sei tu, un trono di cemento, come un Alcantara per me

La vita di tutti i giorni è una tempesta, navigo a vele spiegate

Zona di comfort, zona di comfort