Świat się pomylił - Patrycja Markowska

Każdy deszcz, każda noc, nagi księżyc, jego czuły wzrok

Zapach traw, ciepło dni

Jakby trochę magii ktoś odebrał im

Radzę sobie świetnie — przecież wiesz

Tylko w snach powraca myśl, że…

Tam na dnie został twój ślad, głęboko tam twoja muzyka we mnie gra,

tam na dnie został twój ślad i moja łza, bo świat się pomylił…

Pierwszy śnieg, uśmiech mój, dźwięki miasta, kolor snów

Jego szept, każdy świt

Jakby trochę magii ktoś odebrał im

Tylko morzu mogłam zwierzyć się, jak złamana w głębi jestem…

Tam na dnie został twój ślad, głęboko tam twoja muzyka we mnie gra,

tam na dnie został twój ślad i moja łza, bo świat się pomylił…

Powiedz, że — kiedyś uda się, uwolnić duszę mą z uścisku Twoich rąk

Tam na dnie został twój ślad głęboko tam wciąż twoja uśmiechnięta twarz

Tam na dnie został twój ślad i wielki żal bo świat się pomylił

Świat się pomylił…

Ogni pioggia, ogni notte, la luna nuda, il suo sguardo tenero

L'odore dell'erba, il calore delle giornate

Come se un po' di magia fosse stata loro tolta

Sto andando alla grande - lo sai

Solo nei sogni ricorre il pensiero che...

Là la tua traccia rimane in fondo, laggiù in fondo la tua musica suona in me,

lì la tua traccia e la mia lacrima sono rimaste in fondo, perché il mondo ha sbagliato...

La prima neve, il mio sorriso, i suoni della città, il colore dei sogni

Il suo sussurro, ogni alba

Come se un po' di magia fosse stata loro tolta

Solo al mare potrei confidare quanto sono rotto in profondità...

Là la tua traccia rimane in fondo, laggiù in fondo la tua musica suona in me,

lì la tua traccia e la mia lacrima sono rimaste in fondo, perché il mondo ha sbagliato...

Dì che un giorno sarà possibile liberare la mia anima dalla presa delle Tue mani

Lì hai lasciato il segno in fondo, in fondo c'è ancora il tuo volto sorridente

Lì, in fondo, hai lasciato il segno e un grande rammarico perché il mondo ha sbagliato

Il mondo ha sbagliato...