Cielava - Viktors Lapčenoks, Раймонд Паулс

Savu meiteni es saucu par cielavu

Jo viņai bija spārni

Vismaz man tā likās

Bet tad…

Rīt viņa nāks

Es naivi savam slieksnim meloju

Rīt viņa nāks

Bet atbild slieksnis auksts

Vējš viņu sauks

Vējš viņas gaišu vārdu nesīs

Un jumtos putni teiks

Cik viegli spārni tai

Smejošai, skrejošai cielavai

Sauc saukdams mājās cielavu

Vēl kamēr vakars, saule spīd

Bet vēji atbild

Akmenī, slēp savas acis akmenī

Kāds dīvains laiks

Es naktī saku savai pilsētai

Birst zemes miers

Bet mana roka salst

Un vēji nes

Man acīs vakardienas pelnus

Kāds dīvains mierīgs laiks

Uz mūžiem pieder tai

Smejošai, skrejošai cielavai

Sauc saukdams mājās cielavu

Vēl kamēr vakars, saule spīd

Bet vēji atbild

Akmenī, slēp savas acis akmenī

Savu meiteni es saucu par cielavu

Jo viņai bija spārni

Vismaz man tā likās

Bet tie ar spārniem

Tie dzīvo ļoti ātri

Io chiamo la mia ragazza una cagna

Perché aveva le ali

Almeno lo pensavo

Ma allora…

Lei verrà domani

Giaccio ingenuamente sulla soglia di casa

Lei verrà domani

Ma la soglia corrispondente è fredda

Il vento lo chiamerà

Il vento porterà la sua parola leggera

E gli uccelli sui tetti diranno

Com'è facile volare

Ridere, correre scoiattoli

Chiamato un raccoglitore di casa

Mentre la sera è ancora splendente

Ma i venti rispondono

Nella pietra, nascondi i tuoi occhi nella pietra

Che periodo strano

Racconto la mia città di notte

La pace della terra sta cadendo

Ma la mia mano si blocca

E i venti portano

Nei miei occhi le ceneri di ieri

Che strano periodo di quiete

Gli appartiene per sempre

Ridere, correre scoiattoli

Chiamato un raccoglitore di casa

Mentre la sera è ancora splendente

Ma i venti rispondono

Nella pietra, nascondi i tuoi occhi nella pietra

Io chiamo la mia ragazza una cagna

Perché aveva le ali

Almeno lo pensavo

Ma quelli con le ali

Vivono molto velocemente