Küreksiz Kayıklar - Sagopa Kajmer

Azgınların frenleri frengi

Faili belli fevkalade cinayetler Sex Pistols gibi zincirli

Frekansları kirli ama filmin fragmanı afili

Farklı gen, farklı ten, farklı kare, farklı üçgen

Facianın formülü fosiller kadar eski

Fasaryalar yönetmenliğinde sinemalar ve ağız dolusu farfara fesat fenalığında

fassal

İçinde ölenleri yıkayamaz gassal

Gün sonunda kim kendinden fedakar?

Endamını yitirmiş eskiden sevgime layık olanlar

Açık denizde kaybolup giden küreksiz kayıklar onlar

Sözlerimin içine düşenlere can yeleği fırlattım ki boğulmasınlar

Açık denizde kaybolup giden küreksiz kayıklar onlar

Herkes belirlediği güzergahta devam eder kah aheste hızla kah da

Ben insanları usulca eriyen renkli dondurma toplarına benzetirim önceden beri

dünya külahında

Eriyoruz lan her dakika baktığında

Keşke ellerimle sökebilsem aklına taktığında

Ya da ister istemez aklına bir şey takıldığında sökebilsem ordan, seni kurtarsam

Gemi görünce hırçınlaşan Karadeniz gibiyim ben içindekiler içimdekilerle bozmuş

aklını

Sahipli hatıralar onlar sahibinden satılık

İlanımın asılı olduğu sakat cam halen kırık

Sevimsiz endişelerimin tonu bugün daha da koyu

Onları düşünmekten kendimi unuttum ya gün boyu

Başkaları adına umuda el sallayalı yıllar oldu da parmaklarıma umutsuzluğum

bulaşmış arada sırada

Beni affet bu arada, ölmek için bekliyorsun sırada

Elveda…

Gün sonunda kim kendinden fedakar?

Endamını yitirmiş eskiden sevgime layık olanlar

Açık denizde kaybolup giden küreksiz kayıklar onlar

Sözlerimin içine düşenlere can yeleği fırlattım ki boğulmasınlar

Açık denizde kaybolup giden küreksiz kayıklar onlar

I freni dell'arrapato sono la sifilide

Straordinari omicidi con noti colpevoli incatenati come i Sex Pistols

Le frequenze sono sporche ma il trailer del film è fantastico

Gene diverso, pelle diversa, quadrato diverso, triangolo diverso

La formula del disastro è vecchia quanto i fossili

Cinema diretto da Fasaryalar e un boccone di farfara nel male del male

fasale

Gassal non può lavare i morti dentro

Chi si sacrifica alla fine della giornata?

Quelli che hanno perso la loro forma ed erano degni del mio amore

Sono barche a remi perse in mare aperto

Ho lanciato giubbotti di salvataggio a coloro che cadevano nelle mie parole perché non soffocassero

Sono barche a remi perse in mare aperto

Ognuno prosegue il percorso che ha stabilito, a volte velocemente, a volte

Paragonavo le persone a palline di gelato colorate che si scioglievano dolcemente.

nel cono del mondo

Ci sciolgiamo ogni minuto che mi guardi

Vorrei poterlo strappare via con le mie mani quando te lo metti in mente

O se potessi svitarlo quando qualcosa ti è rimasto in mente, se potessi salvarti

Sono come il Mar Nero che si arrabbia quando vedo una nave.

la tua mente

Ricordi posseduti sono in vendita dal proprietario

Il vetro storpiato su cui era appeso il mio annuncio è ancora rotto

Il tono delle mie preoccupazioni scadenti oggi è ancora più cupo

Mi sono dimenticato di pensarci tutto il giorno

Sono passati anni da quando ho sventolato la speranza per conto degli altri, ma la mia disperazione

contagiato allo stesso tempo

Perdonami comunque, stai aspettando di morire in fila

Addio…

Chi si sacrifica alla fine della giornata?

Quelli che hanno perso la loro forma ed erano degni del mio amore

Sono barche a remi perse in mare aperto

Ho lanciato giubbotti di salvataggio a coloro che cadevano nelle mie parole perché non soffocassero

Sono barche a remi perse in mare aperto